رواية جنون الحب الفصل الحادي و الثلاثون 31 - بقلم نور السبكي
_*روايه جنون الحب البارت الواحد والثلاثون🙂♥️*_
هيثم : مين
الشاويش: تعال وشوف يخفيف
هيثم : ايه المعاملة دي انت مش عارف انا ابقى ابن مين فى البلد
الشاويش : متكترش كلام ويلا
خرج هيثم مع العسكري وهو بيفكر فمين هيكون جايله دلوقتي مفيش غير ابوه وصاحبه كريم اللى بيزروه وانهاردة كانوا عنده وقف قدام غرفة الظابط
الشاويش: خليك هنا هبلغ حضرة الظابط الاول
هيثم : تمام
الشاويش : المتهم هيثم السيوفى برا يا فندم
ادهم : خليه يدخل
دخل هيثم واتصدم اول اما شاف ندى قاعدة على الكرسي بثقة وهي حاطة رجل على رجل
ندى : ممكن تسبنا مع بعض شوية لو سمحت
ادهم : تمام معاكي ربع ساعة بس
ندى : تمام
هيثم : انتي !!! ايه اللى جابك هنا مش انتي اللى اعترفتي عليا وكشفتي كل حاجه جاية ليه
ندى : اهدى واسمعني حور وفارس رجعوا
هيثم : ما هو طبيعي انتي مفكرة انه هيسبها و يتخلى عنها بسهولة دا يضحى بحياته عشانها
ندى بضيق وغضب : خلاص بلاش الكلام دا انا مش عايزاهم يبقوا مع بعض
هيثم : هنعمل ايه اكتر من اللى عاملنه
ندى بشـ'ر : اخـ'طف حور
هيثم بصدمة: ايه
ندى : زي ما سمعت اخطـ'فها مش انت بتحبها اخطـ'فها واجبره يطـ'لقها وخدها انت
هيثم : انتي اتجـ'ننتي فى دماغك اخطـ'فها ازاي وانا هنا
ندى : اهـ'رب من هنا انا عارفه انك مريض نفسي وانك كنت بتتعالج لمدة سنة كاملة فى مستشفى الأمراض العقلية هـ'دد ابوك انك هتعمل حاجة فى نفسك لو مخركش من هنا وهو هيخاف عليك وهيعمل المستحيل عشان يخرجك حتى لو هيهـ'ربك
هيثم بسخرية : ابويا ابويا مبيعملش حاجه عشاني
ندى : دا كان فى الاول عشان الانتخابات لكن هو دلوقتي خسرها فمبقتش حاجه تفرق معاه اهم حاجه بالنسباله هتبقى انت انت ابنه الوحيد
ندى وهي بتاخد شنطتها وبتقوم : فكر كويس فى اللى قولته وخليك فاكر ان سبب وجودك هنا هو فارس وان الحاجة الوحيدة اللى هتـ'وجع قلبه هي بعده عن حور وابنه وخليك فاكر برضوا انك هتبقى مع حور حب عمرك البنت اللى لما شفت شكلها فى الصور كنت هتمـ'وت عليها
هيثم بضحكة سخرية : وانتي هتبقي مع فارس
ندى : احنا الاتنين هنستفيد يلا سلام وفكر كويس
سابته و خرجت وهو فى دوامة من التفكير فى كلامها
فارس : تحبي نروح في اى مكان معين
حور : اممم مش عارفه
فارس : خلاص انا عرفت هنروح فين
حور : فين
فارس : خليها مفاجأة هتعجبك اوي على فكرة
حور بحماس: اشطات
- هنا كانت ماسكة الكتاب وبتذاكر وهي بتفكر فى علي مش راضي يروح من بالها رميت الكتاب على السرير بغضب طفولي
هنا : يواه بقى بطلي تفكري فيه يا هنا فكري فى المذكراة وبس
- مسكت الكتاب وكانت لسه بتبدأ تذاكر بس قاطعها فونها اللى بدأ يرن مسكت الفون وبصيت عليه بصدمة كان نفس الرقم اللى رن عليها من شوية رقم علي
هنا : ينهار ابيض دا رقمه هرد
علي : الو بقيتي احسن
هنا : هو حضرتك بترن عشان تسألني السؤال دا
علي : لا كنت برن عشان اقولك بكرة معياد المجموعة باذن الله
هنا : تمام رن على مستر فارس بقى وبلغه عشان هناخد فى بيته
علي : تمام
هنا : تمام يلا سلام
علي : احم بتعملي ايه
هنا : هو فيه ايه يا مستر
علي : فيه ايه مالك
هنا : اصل السؤال بتاع بتعملي ايه دا لما الواحد يكون عايز يفتح مع واحدة سكة
علي بضحك : هههههه سكة ضحكتيني يا هنا والله انا بس بطمن عليكي اشوفك لو بتذكراي ومحتاجة مساعده
هنا : امم تمام اها بذاكر بس مش كميا ويلا سلام بقى عشان متعطلنيش
علي بغضب : هو فيه ايه يا هنا انا عملت ايه عشان تعامليني كدا لو عملت حاجه ضايقتك من غير ما اقصد قوليلي
هنا بدموع: تصبح على خير يمستر احلام سعيده مع البنت اللى بتحبها
علي : يا هنا استني قفلت هي ايه اللى مضايقها معقول تكون مفكرة اني بحب حد تاني غيرها طب برضوا ايه اللى مضايقها معقول كمل بفرحة شديدة
: معقول تكوني بتحبيني يا هنا طب اتأكد ازاي اسأل حور لا مش هينفع طب اعمل ايه خلاص هعترفلها بحبي ليها مش هخسر حاجه
حور : مش هتقولي بقى مستر علي بيحب مين
فارس بعصبية مفرطة: حووووور
حور : اوف ايه في اللى بقوله بيضايق اوي كدا
فارس : بتتكلمي على واحد تاني وعايزة تعرفي بيحب مين ومش عايزني اضايق
حور : اكيد يعني مش عشاني
فارس : حتى لو مش عشانك متجبيش سيرة اسم اي راجل على لسانك ومتخلنيش اتعصب عليكى واسكتي
حور : رجعني البيت مش عايزة اخرج معاك
فارس بحنية مفرطة: ليه يا حور
حور : عشان انت بتتعصب عليا من اول الخروجة كمان شويه هتعمل ايه
فارس: خلاص انا اسف ما انتي اللى بتقولي كلام يعصب يا حور معلش حقك عليا روقي بقى
حور : متتعصبش عليا تاني
فارس: امرك يلا وصلنا
حور بأببتسامة: هنا
فارس : ايوا يلا انزلي
حور بحماس وفرحة شديدة: ماشي
- نزلوا من العربية و ركبوا مركب فى النيل حور فضلت تدور فى المركبة
حور بفرحة: واو جميل اوي الجو هنا
فارس : عارف انك بتحبي الجو والمكان عشان كدا جبتك
حور : انت ازاي بتعرف كدا كل حاجة عني
فارس : عشان انا اللى مربيكي يهبلة
حور : ايوا صح حقيقى شكرا
فارس راح عندها وقرب منها بحب كبير مسك ايديها وهو بيد'فن رأسه في عنقها وبيتكلم بهمس
: انا مستعد اعمل اي حاجه عشان اشوف الفرحة دي فى عينيكي اسف اسف عشان بسببي عشتي ايام صعبة اسف على كل حاجه يحبيبتى وبتمنى انك تنسي في اقرب وقت ونرجع
- نزلها النقاب بحب وهو بيدقق فى ملامحها وبيتكلم بهمس
: كنت بكره النقاب دا اوي عشان كان بيمنعني زمان اشوف وشك وملامحك بس دلوقتي بقيت بحبه جدا عشان مش بيخلي حد يشوف الملاك دا غيري
حور وقلبها بينبض بسرعة من قربه منها : كنت ممكن تشوف صوري بوشي مع ليلى مكنش هيبقى حرام انت جوزي
فارس : كنت عايز انتي اللي ترفعيه وتوريني شكلك يا حور مكنتش حابب أن أول مرة اشوفك فيها تكون عن طريق صور كنت عايز ترفعيه برضاكي بس اعمل ايه فى امي بقى
حور : مرات عمي عملت الصح انت المفروض كنت شوفتني من اول يوم كنت على ذمتك فيه دا حقك انا اسفة عشان فضلت تتعـ'ذب سنة كاملة بسببي
فارس: والله زعلت من اللى امي عملته زعلت عشان كنت اول اشوف وشك فيها كانت بالطريقة دي زعلت عشان الدموع اللى شوفتها فى عينيكي واضايقت من نفسي جدا لما قربـ'تلك واستغلت ضعفك بس صدقيني كنت محتاجك اوي مكنتش قادر اخبي مشاعري من ناحيتك اكتر من كدا
حور بخجل : اممم انت مغلطش وقتها
فارس : لا غلطت يا حور مكنش المفروض اعمل كدا
حور : تمام
فارس : طب مش هتسامحيني بقى
حور : مش بالسهولة دي يا دكتور فارس
فارس : بتعاقبـ'يني يعني
حور : اها
فارس : اكبر عقا'ب يا حور اكبر عقا'ب بس مش هستسلم انا روحي وقلبي معاكي فمينفعش استسلم واسيبك لعندك تعالي
سحبها من ايديها وقعدها فى حضـ'نه بحب وحنية مفرطة مرر بصبعه على خدها واتكلم بحنية مفرطة وهو بيمسك ايدها وبيبص فى عينيها بحب كبير
: بس تصدقي شكلك كان حلو اوي انهاردة وانتي بتغيظي ندى كان نفسى تفضل موجودة عشان تفضلي قريبة مني
حور بخجل وهي بتبص لعينيه : انا كنت عايزة اقـ'تلها وانت تقولي كان نفسي تبقى موجودة اكتر
فارس : لو هتعملي اللى عملتيه كل اما تشوفيها تيجي كل يوم
حور بسخرية : هه ههه ههه ظريف اوي على فكرة
فارس : مش واخدة بالك انك بقيتي بتتعـ'صبي كتير عليا
حور كانت هتتكلم بس قاطعها رنة موبايل فارس
فارس : الو
ادهم : دكتور فارس ازيك
فارس : الله يسلمك انت ازيك يا حضرة الظابط
ادهم : فيه حاجه مهمة حصلت انهاردة حضرتك لازم تعرفها
يتبع.......
•تابع الفصل التالي "رواية جنون الحب" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق