رواية احببت صقر جارح الفصل الخامس والعشرون 25 - بقلم بطوط رابح
احببت صقر جارح....
البارت الخامس والعشرون...
بقلم بطوط رابح....
ــــــــــــــ♕ـــــــــــــــ
ساندى بدموع: كتب كتابى انا
بدر بضحكه: اومال انا ايوه انتى
بطه حضنتها وقعدت تزغرط وساندى قعده تعيط
خالد ببسمه وقرب منها: لا منتى تيجى وتلمى نفسك ومتعيطيش بدل ودينى احضنك وما هيهمنى اى حد فاهمه
بدر بيضحك عشان سمعه:طيب يلا بجا ياستاذ انا وهى
بطه راحت قايله بصوت عالى: يااااا الله واكبر عليكم عجبال ملاجى عريس مززز زى الواد عمو خالد ده ويفرحنى اكده
الجميع بضحك عليها رد اسلام: واها انتى بت منافجه مش الصبح كان نفسك ف عريس زى بدر
بدر: صوووح ف لحظه اكده بعتينى
قربت من بدر وانجشت ايدو: واها ده انت الحب الاول والخير يمز الموزز
مالك بغيره: طيب مش كفايه دلع بقا ونكتب الكتاب ونتى يادينا شوفى جوزك
بطه طلعت لسانه لى مالك: انت مالك اصلا اخويا وانا حره فى ودى مرات اخويا ومش هتجول حاجه
دينا ببسمه: عارفه ياحبيبتي
عاشور خبط صباح: سمعينا زغروطه اكده وفردى وشك
صباح بتمثيل: متسمعونا زغروطه يبنات
الجميع بدا يزغرط وبدا كتب الكتاب ومالك بيصور وكل شويه يقرب الكاميرا من بطه وتم كتب الكتاب وسط الزغريط والفرحه وفجاه خالد قرب منها وحضنها وشالهااا وفضل يلف بيها ونزلها وفضل حاضنها وسط عياطها وشهقاتها بصوت عالى وقال بصوت حنين ودموعه نزله : اخيرا اخيرااا بقيتى ع اسمى اخيرااا بقيتى بتاعتى ياحلاه حاجه حصلتلى وبعد ومسح دموعها وهى مسحت دموعه وباسها من دماغها
اسلام: اكفايا بوس واحضان كفياكم
زينات خبطته ودموعه نزله هى واالبنات: بطل رخامه
بدر عيونه ع دينا ودينا بصاله بدموع
قرب مالك وقف جمب بطه وبصوت واطى قال بحب: عقبالك
بطه بتمسح دموعها: عقبالك انت
مالك: شكلك زى القمر او احلا شويه
بطه بخجل بصتله: احم انت الى زى الجمر
مالك: احم سورى ان كنت سخيف معاكى ف المكلمه
بطه: لاعا مفيش حاجه عادي دى طبعتك وفضلت تضحك
مالك فضل باصص ليها ومبسوط وببضحك ع ضحكتها
دينا قامت لانها حست انها محتاجه تعيط بدر قام ودخل وراها لقاها وقفه حطه اديها ع وشها وبتعيط شال اديها من ع وشها وبصلها بحزن حضنته شالها من ع الارض خلاها ف طوله وفضل حضنهااا وحطها ع رخامه وهو حضنها وقرب من عيونها وطبع قبله رقيقه ونزل ع خدها وع رقبتها وحس ان ده الهدوء ما قبل العاصفه وزع قبلاته عليها بسرعه وهو حضنها ومش عاوز يفارق حضنها وقرب من شفايفها وفضل فتره بيعقبها ببوسه عنيفه على بعدها عنه وغيابها طول الفتره دى بعد لما حس انها نفسها ضاق سند دماغه ع دماغه وبصوت محشور: متسبنيش تانى انا مجدرش اعيش من غيرك الايام الى فاتت كانت تجيله جووى ع جلبى مكنتش عارف انام ولا اجعد ولا اكول ولا اشرب نفسي كان مضيج علطول الدنيا كانت سودا جووى من غيرك هونت علي ولسه هيكمل فجئته ببوسه طووويله تحت ذهوله ولكن اندمج معا وبعدت وفضلت حضناها وهو مقرب منها وهى قعده ع الرخامه وقالت ف ودنه: اكتشفت ان بعشقك ياصقر اكتشفت ان الحياه بعدك مش حياه اكتشفت ان حضنك بقا بيتى مبقتش عارفه انام وانت مش جمبى انا بحبك اوى يملاكى السرى الكل كان بيقول عليك صقر جارح من غير قلب لما قربت منك وشوفتك طلعت مفيش منك اتنين بجد مافيش ولا حنيتك ولا طيبتك انت مش انسان انت فعلا ملاك بس ملاكى انا وبس ملاكى السرى الى محدش يعرف حبنا بعض امتا او ازاى او اجوزنا امتا او ازاى اوعا تسبنى مهما حصل ارجوك انا بحبك اووى وخدت نفس طويل وخرجته وباست رقبته بدر سخونه نفسها حس انه مش قادر يسيطر ع نفسه مره اخره فقد قدرته ع الكلام ضمها اكترر لى كان نفسه يدخلها جونه دلوعه وشفايفه ع رقبتها وفجاه منار دخلت وهما كده اتعصبت جد وحبت تضايقهم اكلمت بصوت عالى: شهقت شهقه قويه وها اى جله الادب دى اى الى بتعملو ده
دينا بكسوف بتحاول تنزل الفستان لانه اترفع بسبب بدر وبتحاول تنزل شلها بدر وساعدها تنزل وبص لمنار ببرود دينا بتوتر
: ممكن واطى صوتك شويه عشان الناس
منار: اوطى صوتى متكونيش بتكسفى مكسفتيش لى وهو رافعلك فستانك وبيعمل اكده
بدر قرب من دينا وشد وشها وبسها ودينا بتحاول تزوقه تحت صدمه منار
بدر ببرود: جصدك كنت بعمل اكده لولا انك بنت صغيره كنت وريتك بجا التجيله
يلا ياحبيبتي نخرج عشان الناس ووجه كلامه لى منار بجولك يمنار ونبى فى روج ع رجبتى بوصى اكده منار بعصبيه خبطت ف الارض وخرجت بدر بضحك
دينا خبطته: اى ده انت قليل الادب ومستفز
بدر بضحك: لى كنت انا الى ببوسك لوحدى منتى كنتى زنجانى اهنى
دينا: يووو بارد
بدر شدها الى صدره: سيبك انتى ها كنا بنجول اى
نعمه واسلام بضحك راحت نعمه قالت: بنجول اكفايه اكده كله لاحظ غيابك
دينا لفت وشها بسرعه ووقفن وراه ضهره بكسوف وبظبط شعرها ووشها
اسلام بضحك: ايوه الصبح بس كنت بتجر عليا اى مش جادر لما تطلع اوضتك
نعمه: بس يواد اخرج يلا وانتو يلا اخرجو عشان الناس والعجل الى كلمت ع الراجل جه واهل البلد مستنينك وخرجه لف بدر ولف وش دينا لى
دينا بدموع من الحرج: ينفع كده
بدر: اى ياحبيبتي انتى مراتى حلالى واحمدى ربنا انهم جم ع اكده عشان شويه كمان كنا هنرج بعيالنا
دينا بصدمه خبطته: بس بقا انت قليل الادب بجد
بدر ببسمه حب: وانتى جمر جوووى بجد بحبك اوى لو جعدت اجولها من هنا لسنه الجايه مش هخلص كلام
دينا بحب: وانا بعشقك اوى وحضنته
دخلت بطه وهى بتقول: دينا يلا وبعدها وقفت وشهقت احممم والله معرف انكم زنجينن بعضكم اهنى
بدر ودينا بضحك: والله مجت عليكى
بطه: واها اتجفشتو
دينا: ياااا كتيررر
بطه بضحك: انتى الى غبيه كنتى تلغينى كنت هجف ع الباب واى حد يدخل هجولك جزر
دينا وبدر بضحك: لى يهبله انا شقطها
بطه: طيب يعم الجامد اما نعمه بتجولك العجل جه وقفت تنطط وتقول يلا بجا عشان نفرج ع العيال ونرجص
دينا بضحك: الله يلا يبدر
بدر: لاعا يلا اى بوصى يست البنات عوزه تطلعى تجفى معانا بره واعرف الناس عليكى وتلعبى وتعملى كل الى نفسك فى اطلعى البسي حاجه لبسك كله فوج جديد زى ماهو
سكتت دينا شويه بدر وبطه اتوقعو تتعصب
طبعت بوسه ع خده بهدو: حاضر ياحبيبي
بدر فتح بوقه: ها
بطه بضحك: يصلاه الزين بتجولك حاضر ياحبيبي يابهيم رد يلا ونبى واديها بوسه ل بوجها دخل مالك ف الكلمه دى وقال بذهول: اى يابدر انت ودينا بتفرجو عيله هبله مشاهد قبيحه
دينا بضحكه صوتها عالى وحتط اديها ع بوقها وبصت لى بدر: اسفه بس مسخره اوى
بطه بزعل اطفال: لاعا متخدونيش ف دوكه بعد اذنك يا مالك اخرج يلا بجا يابدر
مالك: اخرجى انتى يهبله وبطلى سفاله
بدر بضحك: بليل هفرجك بس دلوج خديها تلبس وسعديها وانزلو علطول وجى يخرج قالت: احم استنا وطلعت منديل بحرج ومسحت رقبته مالك ضحك وبطه اكسفت ومالك فضل بصصلها وبعدها خرجت بسرعه هى وبطه
وخرج هو ومالك وبيضحكه ع بطه وطلعو وساندى طلعت وراهم عشان تغير وتنزل مره اخره دخلت اول مدخلت حضنت دينا
دينا بفرحه: الف مبروك يعيوووووونى دلوقتي انتى بقيتى مرات اخويا رسمى فرحتلكم اوووى بجد
ساندى بغمزه: وانا فرحتلكمم جوووى بجد وبدر ماشى ماسك المنديل وبيمسح وشه جووى كنت متاكده انكم هتتصالحه
دينا بضحكه: احنا النهارده البيت كله عرف ان اباست ف المطبخ اى ياجدعان مش كده
بطه وهى بتنطط: يالهوى بجا يابت ياساندى بوسه زى بتاعت افلام زنجها زنجه موت
ساندى: واها اى يجليله الادب انتى لسه بنت صغيره عيب
بطه: ع اساس انك مجوزه من سنين اى مبجلكيش ساعه
واستمرو ف الضحك والهزار ولبسو ونزله
دينا وقفت جمب بدر وحط ايدو ع كتفها وقربها منه
وخالد وساندى كذالك وبطه وقفه جمبهم ومالك جه وقف جمبها وزينات واسلام وقفين ومنار بصه لى دينا وبدر بغل وقالت ف سرها اما وريتك يابدر ازاى تجرحنى اكده مبجاش انا منار اصبره هوريكم النجوم ف عز الضهر وراحت وقفت جمب امها
ساندى بدموع وفرحه: انت جبت الحجات دى كلها امتا يابدر
بدر: والله خالد جالى انه هو هنا واتفج مع المأذون وهو الى اتفج مع الطبل والزمر انا معملتش حاجه غير لما جولتلك اطلعي كلمت الناس وجبت الفراشه والحصانه والعجول واسلام الى راح عزم الناس وعرف الكل وبسكده هو انا كل يوم اختى بتتجوز
قربت من بدر وحضنته وبعدها حضنت اسلام وبدموع: ربنا ميحرمنيش منكم ابدا انا بحبكم جوووى انتو احلا اخوات ورجاله ف الدنيا بحالها
بدر: انتي احلا بنت ف الدنيا كلها يجلب اخوكى
خالد بغيره: مخلاص بقا كفايه اى الاحضان والتلزيق دى
ساندى بضحك: بس ياض
بدر: علينعمه اخدها منك
خالد بضحك: خلاص وانا مش هرجع القاهره لوحدي هاخد دود معايا
بدر: مخلاص بجا ياساندى جوزك بيغير عليكى وحقه
الكل قعد يضحك بشده
ساندى: بقا كده يخوى
بدر وهو بيضم دينا: لا معلش بجا اتمرمط من غيرها وكمل بضحك وبعدين هو اى الى بجا كده هو انا جولت حاجه انا بجولك بيغير عليكى غلط انا
خالد بضحك: لاعا مغلطش راجل
وبعدها بدا ضرب النار والزغريط والطبل وجه الجزار اده السكينه لى بدر
دينا بتعجب: اى ده الله انت هتدبح لا استنا اجيب الكاميراا بسرعه عشان اصورك
بدر بضحك: يبنتى هوجف الناس دى كلها عشان الكاميرا
دينا: بجد لو بدات هزعل منك اوى استنا عشان خاطري
خالد: يبنى استنا خليها تنجز اتفضلى اطلعى وانجزى
طلعت بسرعه لقت رقم بيرنن ع هاتف بدر ورانن كذه مره الفضول كلها وقررت ترد
دينا: الو
رضوان: فين الكبير
دينا بستغراب: مين
رضوان بقلق قفل السكه بسرعه دينا نزلت بسرعه وخدت الهاتف وقالت هتدهوله بعد مايخلص وبدات تصور وبدر ماسك عجل وبيدبح واسلام ماسك التاني والجزارين معاهم بطه اتوترت من منظر الدم وقعدت تعيط ساندى افتكرت انها عندها فوبيا ساندى مسكتها: اهدى ومبصيش طيب عليهم
مالك قرب: اى ده فى اى مالها
ساندى: بتخاف من الدم
خالد بضحك: بقا كل العياط والشهقات دى عشان الدم اخيرااا شوفناكى بتخافى يام لسان ونص
مالك: اخرس ياض ملكش دعوه ووجه كلامه لى بطه طيب متيجى اشربى مايه ونقعد بعيد وانا كمان كده كده بقرف
ساندى: فكره حلوه روحى اجعدى عجبال ميخلصه
بطه وسط عياطها: لاعا عوزه اجف معاكم عشان اشوف الفرسه وهى بترجص
مالك بضحك: تعالى طيب اغسلى وشك وبعده نشوف الفرسه والفرس وكل حاجه يلا ودخله جوه جبلها المايه وقعد جمبها
مالك: اى ده بتترعشي كده لى اهدى
بطه وبتمسح دموعها: اصل انا بخاف من الدم جووى زمان كنا خارجين ف العيد الكبير انا وصحابى وساندى واكده وانا كنت اصغر واحده فيهم واحنا ماشين فجاه بجا بعيد عنك عم صبحى الجزار هوبا جاب رجبت العجله هوبا لجيت الدم كله ع وشي هوبا انا اغما عليا وصحابى يصوته والعيال يجوله بطه ماتت بطه ماتت وودنى ع البيت ومن ساعتها بجا لو شوفت دم بيجيلى حاله انهيار وبترعش وبخاف جوووى
مالك: بس لى محولتيش تتعالجى من الموضوع ده
بطه سابت كوبايه المايه وقامت: واها اتعالج اى لى مجنونه انا ولا مجنونه
مالك بضحك: اقعدى بس يبنت المجانين فى اى اهدى انا بتكلم بجد متخليش حاجه تسيطر عليكى لدرجه بوصي ده مجرد حاجه سائله ماده مش اكتر يعنى مش هتاذيكى لى تخافى بشكل ده افردى لوحدك وصدفك وشوفتى دم فى اى مكان هتفضلى وقفه تترعشي وتعيطى زى معملتى بره كده فنتى بجد لازم تتخطى خوفك ده ومتخليش حاجه تقصر عليكى كده انتى احسن حاجه فيكى انك قويه مش ضعيفه متخليش حد بقا يشوفك بالمنظر ده ويفتكروكى ضعيفه عوزه الناس تقول عليكى عيله وضعيفه
بطه بقتناع: لا عندك حج بس بجد غصبن عني ومش بعرف اشوفه اكده وابجا عاديه
مالك: لا حولى وانا يست هبقا معاكى لغيط لما تتخطى خالص مرحله الخوف دى
بطه: بجولك
مالك: ها جولى
بطه بحرج: احم شكرا جووى بجد
مالك ببسمه خطفت قلب بطه: شكرا ع اى
بطه: شكرا ع كل حاجه عملتها بجد انت عملت معايا حجات كاتيير بجد وانا اخر مره كنت سخيفه معاك
مالك بغيره افتكر: صح الى انتى كنتى وقفه معا ده مين
فجا منار دخلت: اى يبنتى طمنيني عليكي بجيتى كويسه ديلوج
بطه قامت: اها الحمدلله بخير بجيت احسن
منار: طيب يلا ساندى عوزاكى وخالد جالى نادى مالك كمان
بطه ومالك قامو بس مالك لسه بيفكر مين ده ولى هى مقالتش وبعد ما رقصه وفرقه الحمه واليوم عدا ع خير دخله كلهم وقعدين وفجا دينا افتكرت وقالت صحح بقولك يابدر فونك رن وانا فتحته بس رانن كتير اووى
بدر خد الهاتف وفتح عرف الرقم وقام ودخل البلكونه هى دخلت ورا
بدر: اى يارضوان فى اى
رضوان: الحج ياكبير ديب وربيع هربه
صقر بعصبيه: كيف هربه كيف موجف عيال انا وعم عساف وعيسى فين
رضوان بخوف: اصل
صقر بعصبيه: اصل اى انطج اى الى حوصل
رضوان: احنا ديلوج ف مستشفى البلد
صقر بجلج: انت هتنجطنى بالكلام جوول فى اى يابن المركوب انطج
رضوان: دار بينهم خناجه كااابيره
صقر بخوف: اجفل انا جاى حالاااا
دينا بقلق: فى اى يابدر
صقر: مش عارف فى اى هروح اشوف اى الى حوصل
دينا: تروح فين انا لسه راجعه هتسبنى
صقر بحنيه: حجك عليا ياحبيبتي هروح اشوف فى اى هجيلك علطول استنينى ولا اجولك انا مش ضامن نامى ارتاحى انتى تعبتى من السفر
دينا:لا انا هستناك متتاخرش وخلى بالك من نفسك عشان خاطري
بدر باس دماغها بحب: حاضر انا همشي بجا واطلعى ع اوضتك مع السلامه
دينا: باى ياحبيبي
وخرج استاذن من الجميع وخالد ومالك خرجه باته ف الملحق وكل واحد طلع ع اوضته دخلت زينات وساندى وبطه اوضته دينا
ساندي: اهو يست جينا نصدعك زى ماقولتى اهو
دينا: صدعونى براحتكم انا عوزه اتعرف عليكم اكتر
زينات: الله واكبر عليكى شكلك زى الجمر وروحك حلوه وتتحبى حجه بدر يحبك اكده
دينا ببسمه: حبيبتي ربنا يخليكي انتى الى زى القمر والله انا لغيط دلوقتي معرفش اسمك ااى
زينات ببسمه: محسوبتك زينات
دينا افتكرت الاسم: اممم عاشت الاسامى ياحبيبتي
زينات حست بحاجه وفجاه بداو الكلام والهزار والضحك وبطه كالعاده بدات تهزر وترخم ع الكل وفضله يهزرو ويلعبه ويرقصه وخالد رن ع ساندى وفضله يرخمه عليهم وقفل معاها عشان ينام واستمروو ف السهرة وترخيم ع ساندى
وعند خالد ومالك
خالد: يااالهوى يااانى اخيرااا بقت مراتى
مالك بضحك: اى يبنى هتجنن والله
خالد: اها والله هجنن مش مستوعبب انها خلاص كده ع اسمى وهيحححح بقا ايام وهتبقا ف حضنى متخيل
مالك بضحك: ايوه بقا يستااا عقبالى يارب
خالد: اها صح قووولى بقاا بعد مدخلت مع بطه اى الى حصل
مالك: حصل اى يعنى روح نام ياض
خالد: طيب متقولها
مالك: اقولك اى ياعم بس مفيش حاجه
خالد: ع بابا ياض
مالك: تصبح على خيررررر
خالد بضحك: خلصانه عندك واحده وذهبه للنووم بعد تعب اليوم
راح صقر المستشفى لقا عم عساف عبايته غرقانه دم بدر بخوووف جرررى على عممم عسااااف.....
ـــــــــــــــ♕ــــــــــــــ
نكمل بكره 🤍
•تابع الفصل التالي "رواية احببت صقر جارح" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق