رواية نوح الفصل السابع 7 - بقلم اماني السيد
البارت السابع
نوح : ادخلى انتى جوه دلوقتي يا شذى
شذى بصتلها بتوتر و سابته ومشيت
اميره: شذى يا نوح شذى سبت بنات العالم كله وبصيت لشذى
نوح : أميره ماتدخليش في اللى مالكيش فيه
اميره: طيب وماما ومشاعرها
نوح : بلاش تتكلمى عن المشاعر ولا نسيتى زمان كان مين قدوتك
اميره: انا مش هتكلم معاه انت النقاش معاك صعب وسابته ودخلت الحفله وكان باين عليها الحزن
دخلت وجلست بجانب والدتها وشمس كانت واقفه مع صفا وسليم وبتتكلم معاهم وحكتلهم كل اللى حصل
سليم : تصدقى مكنتش فاكره واطى اوى كده كويس انه طلقك يا شمس احمدى ربنا هو مالوش فى الطيب نصيب انا عن نفسي مش هعرفه تانى
شمس : لا يا سليم مش عايزه اعمل بينكم مشاكل
سليم : لا كويس انى عرفته على حقيقته مش بكتره الصحاب واخد زى ده لو انا لجاتله فى حاجة هيخذلنى انا هشترى نفسى وابعد عنه
صفا : صفا انتى هاتى حاجتك وتعالى اقعدى معانا على ماتشوفى مكان تاجريه ويكون مناسب ليكى
شمس : عارفه مامت نوح سمعت كل حاجه واصرت انى اروح اعيش معاها الفتره دى وهى قالتلى انها عايشه لواحدها وبنتها ونوح مع باباهم
صفا : احنا فعلاً سمعنا انها اختفت مره واحده وبعدت لكن محدش يعرف اى حاجه خالص عنهم انتى عارفه نوح بيه استحاله حاجه تنتشر عنهم وهو مايعرفهاش
عند شاديه وشريف
شريف : ليه يا شاديه خلتينى اطلقها انا مكنش فى نيتى كده
شاديه: شريف بطل بقى طيبه وسذاجه هى زى مانت مافهمتنى هى معندهاش ثقه بنفسها اصلا ومالهاش حد تروحله اسمع منى هتجيلك هى بنفسها وتعتذرلك على قله ادبها معاك ووقتها هتبقى زى الجزمه فى رجلك وقتها حط شروطك عليها وهتشوف لما نروح هتعمل ايه مش بعيد تيجى تبوس ايدى عشان اخليك ترجعها انت طلقتها طلقه فيها راجعه يعنى لو قلتلها انا رديتك كده هترجع مراتك مره تانيه
شريف: تصدقي عندك حق وهى مرتبها اكبر منى تشيل هى مصروف البيت اكل وشرب
شاديه: شوفت بقى شغل عقلك معايا أهم حاجة لو تروح البيت قولها لمى هدومك وامشى وشوف بقى رد فعلها ايه تو اقلك سبنى انا اتكلم
انتهت الحفله وذهبت والده نوح مع شمس واميره ونوح لمنزل شمس كى تحزم ملابسها واغراضها
مرفت : بقولك يا شمس انا هطلع معاكى
شمس : لا يا طنط شكرا جدا ليكى كفايه انى هتقل على حضرتك لحد ما الاقى مكان تانى انا بجد مش عارفه اقولك ايه
مرفت : ماتقوليش يا حبيبتي ده واجب وكلنا مرينا بظروف
اميره : بصى يا شمس ومن غير مقاوحه معايا انا هطلع معاكى وانتى ادخلى وانا هستنى بره عشان لو حصل حاجه اقدر اتصرف واسمعى كلامى يا شمس من غير نقاش
نوح: بصى يا مدام شمس اهم حاجه تثقى فى نفسك و افتكرى كل اللى عمله معاكى وقتها بس هتعرفى. تتصرفى واميره هتطلع معاكى عشان لو رفض يديكى حاجتك او عمل معاكى اى موقف غلط اميره تكلمنى وانا هتصرف
شمس بصت ليهم كلهم بامتنان
ركن نوح العربية ونزلت شمس واميره وطلعوا لشقتها عشان تاخد حاجتها
اميره: خلى الباب مفتوح وانا هستناكى هنا
شمس: حاضر
اتصل نوح على اميره وطلب منها تخلى الخط مفتوح لحد ماينزلوا
دخلت شمس الشقه وجدت شريف وشاديه فى انتظارها وكانت شاديه تلبس من ملابسها الخاصه
شاديه: شوفت يا شريف اهى رجعت تانى زى الكلبه اهى
شمس جت تدخل غرفتها من غير ماتبصلهم عشان تاخد حاجتها لكن شاديه مسكتها
شاديه: انتى رايحه فين اطلعى بره
شمس : نزلى ايدك انا جايه اخد حاجتى وماشيه
شاديه: مالكيش حاجه هنا اطلعى بره بالهدوم اللى عليكى يلا وبتزقها على بره
شمس: اوعى ايدك دى عنى وحاجتى هاخدها
شاديه: لا يا ماما دخول الحمام مش زى خروجه هتطلعى باللى عليكى ده وروحى مطرح متروحى
شريف : استنى يا شاديه هى هتعتذرلك وتبوس ايدك وانا هردها وترجع تانى تعيش بشروطنا
سمعت شمس الكلام ده وشها احمر واتعصبت جدا واميره كانت واقفه وفاتحه الاسبيكر والكل كان سامع كلامهم
شمس : ابوس ايد مين ياجوز الست انت يا اهبل اوعى يالا تكون فاكر انى أصلا عايزه ارجعلك ده انا اللى كنت بصرف عليك وبقول معلش
ورينى بقى هتعرف تفتح بيت ازاى ده كان ناقص اديك المصروف با شريف انا كان ليك مشاعر جوايا لما كنت فاكراك راجل انما انت طلعت دلدول عارف يعنى ايه دلدول ابعد عنى عشان لو مابعدتش هتشوف وش تانى وانتى يا جعانه انتى هسيبلك هدومى اللى انتى لابساها دى صدقه منى عشان انا هقرف البسها بعد ما جسم*ك لمسها مش ناقصه امراض
اتعصب شريف جدا من كلامها وشدها من ايديها عشان يضربها هو وشاديه دخلت أميره عليهم
أميره: ابعد عنها يا حيوان
شاديه: وانتى مالك انتى ايه البلاوى اللى بتتحدف علينا دى
أميره : لو مابعدتش عنها انا هبلغ البوليس
دخل نوح أثناء حديث اميره
نوح : وتبلغى البوليس ليه وانا موجود
بص لشمس : ادخلى لمى هدومك وحاجتك بسرعه
وبص لشريف : بص يا بتاع انت انا طول عمرى بفصل الشغل عن الأمور العائليه انما لو اتعرضتلها انت او أى حد تبعك اعتبر نفسك مرفود بس طبعا قبلها هعمل معاك الواجب واكيد انت تسمع عن الواجب بتاعى هيهعجبك اوى
فضلت شاديه واقفه تستعرض نفسها قدام نوح يمكن يبصلها لكن نوح بصلها بقرف ودور وشه
دخلت شمس لمت هدومها ولقت فلوس ودهب من بتوعها مش موجودين
خرجت مره تانيه
شمس : فى ٥٠٠٠ الاف جنيه مش موجودين وفى غوشتين ناقصين
شريف : منا احتجت فلوس عشان فستان شاديه وخدتهم لكن الدهب معرفش عنه حاجه
بصت شمس لشاديه
شمس : روحى هاتى الدهب بتاعى اللى اخدتيه مش همشى من غيره
شاديه: ما اخدتش منك حاجه
نوح : طيب هكلم الحرس بقى يطلعوا هما يطلعوا الدهب من مكانه ونعمل الواحب ومسك التليفون عشان يكلمهم لكن شاديه وقفته
شاديه: استنى استنى خلاص هجيبهم
دخلت شاديه جابتهم وادت مش حاجتها
نوح : اعمل حسابك ال ٥٠٠٠ الاف دول هيتخصموا من مرتبك واخد الشنطه من شمس ونزلوا
نوح : هو اننى غبيه للدرجادى ازاى كنتى عايشه معاه ومامنه على نفسك معاه
شمس : كان نفسى يبقالى عيله وانجح فيها
نوح بعصبيه : عيله مع واحد زى ده يعنى عيال هتطلع معقده وغير سويه نفسيا لو اتولدوا وشافوا اب بيميز حد على امهم انتى دماغك كانت فين على الأقل انتى معندكيش اطفال يربطوكى بيه اللى زى ده مايعملش بيت ولا اسره من الأساس
أميره: براحه عليها شويه على الاقل هى مراحتش حبت بنت مرات ابوها
نوح بصلها بغيظ وهى سكتت لان الكلمه فلتت منها لكن مرفت اخدت بالها
مرفت : ممكن كلكم تسكتوا لحد مانروح بقى
وصلوا كلهم البيت و قامت مرفت بتوصيل شمس لغرفتها وابلغتها أن تنظم ملابسها فى الخزانه وانها سترسل لها عامله تساعدها وعندما تنتهى من تغيير ملابسها واخذ حمام دافئ تنزل لاسفل لكى يتناولوا العشاء
هبطت مرفت الى الاسفل وجسلت مع أولادها
مرفت: بهدوء كده انا عايزه اعرف ايه اللى بينكم ومخليكم قافشين من بعض كده عايزه افهم كل حاجه يلا
ظلت اميره صامته هى ونوح
مرفت : انت ارتبطت بشذى يا نوح
نوح ظل صامت
مرفت : بص يا حبيبتي انا ماليش دعوه بامها المهم البنت ولو انت ارتبطت بيها معنى كده انها كويس وتصلح زوجه وعكس امها انما بقى لو عشان اللى فى دماغى فصدقنى وقتها هزعل منك زعل كبير اوى يا نوح
نوح : فى الحرب كل شئ متاح
مرفت : وانت ممنتش راجل كفايه عشان تاخد حقك لواحدك هسالك سؤال البنت مأمنه ليك ولا لأ
نوح : دى مشكلتها هى اللى بتسلم نفسها
مرفت : يعنى هى امنتلك وانت خنتها من امته وانت خاين ولا انا ربيت خاين وانا معرفش
نوح : خلاص هسيبها دورها انتهى اصلا
مرفت: قصدك خلاص هتتجوزها
اميره: نعم يتجوز مين يا ماما لأ طبعا مستحيل انا كنت فاكراه حبها بجد
مرفت: اسكتى انتى واعمل حسابك يا نوح هنروح نتقدملها وتتجوزها رسمى ولو معملتش كده فانت لا ابنى ولا انا اعرفك وهغضب عليك وتطلع من هنا وماتجيش تانى
نوح : مستحيل يا ماما مستحيل اللى بتقوليه ده يعنى بعد كل اللى عملته عشان اخد كل حاجه وارجع حقنا فى الاخر اقدملها نفسى على طبق من ذهب
مرفت: اتحمل نتيجة غلطتك انت اللى دخلتها اللعبه بمزاجك يبقى كمل معاها
نوح فضل ساكت وبيمسح على وشه بعصبية ونزلت شمس أثناء حديثهم
مرفت : امشر يا نوح روح ولما تاخد قرار بلغنى عشان ابقى عارفه وسيب اميره معايا انهارده ولو ابوك سأل عليها عرفه انها معايا
ذهب نوح بدون اضافه اى حديث هو يعرف امه جيدا عندما تتخذ قرار جلسوا جميعا يتناولوا العشاء في جو ملئ بالصمت وبعدها استأذنت أميره للخلود للنوم والاختلاء بنفسها
شمس : أنا اسفه لو عملتلكم ازعاج انا ممكن امشى
مرفت : عارفه يا شمس ان قصتك بتشبهنى كتير
شمس : عشان كده وقفتى معايا
مرفت : حاجه زى كده هكيلك لانى محتاجه افضفض وصعب اكلم اولادى عشان نفسيتهم متتاثرش
ياترا مرفت المعاناة بتاعتها اكبر ولا شمس ؟؟
هل نوح هيسمع كلام مامته
الهام هيكون رد فعلها ايه لو عرفت بعلاقة نوح وشذى
•تابع الفصل التالي "رواية نوح" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق