Ads by Google X

القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية الانسة مراتي الفصل السابع 7 - قلم هايدي ناصر

   رواية الانسة مراتي كاملة   بقلم هايدي ناصر    عبر مدونة كوكب الروايات 

 رواية الانسة مراتي الفصل السابع 7

 
دخلت نور البيت واتفاجأت لماشافت فى ناس غريبه عندهم
نور بدأت تحس بقلق
سميره : نور حبيبتي ادخلي يانور سلمي على ضيوفنا
نور : مين دول ياماما
صفاء : ايه ده عروستنا القمر عامله ايه
ثم احتضنتها
نور فى ذهول مما سمعته ومما يحدث
نور : نننعععععم بتقولى ايه ياوليه انتي
سميره : نور اهدي يانور هافهمك
نور: هتفهمونى ايه وانتوا ايه اللى جابكم هنا أن شاء الله وعروسه ايه ياوليه ياخرفانه انتي
ياسر : نوور ايه قلة الأدب دي يابنت
نور تنظر له بغضب ثم انصرفت من المكان إلى غرفتها
ياسر : أنا بعتذر جدا للى حصل
ايمن : حصل خير بس هو في ايه
سميره : لا ده سوء تفاهم بس مش اكتر
فى غرفة نور
كنت عارفه انكم مش هتتغيروا هتفضلوا كده ثم ذهبت إلى صالة التدريب الخاصه بها
تتمرن نور بغضب وبسرعه ثم توقفت ونزعت قفازاتها وغيرت ملابسها وركبت سيارتها وذهبت
ياسر : شوفتي اللى بنتك عملته
سميره : من حقها عايزها تعمل ايه لا ولسه اللى جاي لما تعرف انها اصلا اتجوزت ومكتوب كتابها دي هتقيد حريقه
ياسر : هي لازم تعرف وفهميها ازاي تتصرف بلاش تصرفاتها دي
فى الصباح
سميره : نووور يانوور
الخادمه : الانسه نور مش فى غرفتها ياهانم
سميره : اومال راحت فين يازينات
زينات : لا والله ياهانم معرفش
سميره : عم حسن ياعم حسن
حسن : ايوا ياست هانم
سميره : ماشوفتش نور
حسن : لا والله ياست هانم من وقت ماالهانم الصغيره خرجت امبارح بالليل مشوفتهاش
سميره : ايييه خرجت امبارح فين
حسن : والله مااعرف ياست هانم
سميره : طيب ياعم حسن ثم ذهبت وهى القلق يسيطر عليها
هتكون راحت فين
ياسر على سفرة الاكل : هى نور مش هتنزل تفطر ولا لسه زعلانه
سميره ؛ لا ياياسر نور مش فوق من امبارح وهي مش هنا
ياسر : يعني ايه طب رنيتي عليها
سميره : اه موبايلها مقفول أنا قلقانه عليها اوى ياياسر
ياسر : اهدي ياحبيبتى بنتنا بمية راجل زمانها راجعه بعد قليل ثم قالت زينات
زينات : الست هانم الصغيره جت
سميره : نور نور عامله ايه ياحبيبتى
نور دون رد ثم قال ياسر : نور كنتي فين
نور : دلوقتي افتكرتوا أن ليكم بنت
سميره : ازاي الكلام ده يانور ياحبيبتي احنا بنحبك احنا ملناش غيرك ياحبيبتي انتي نور حياتنا
ياسر مسك وشها : ازاي ياحبيتي انتي عندي بالدنيا كلها
نور : لو فعلا كنت بالنسبه ليكم كده بلاش حكاية الجواز دي
ياسر : _________
نور : كنت عارفه انى بالنسبه ليكم ولا حاجه ثم ذهبت إلى غرفتها
سميره : هتعمل ايه دلوقتى هتقولها ازاي خلاص الدخله قربت
ياسر : مش عارف بس لازم تعرف فى أقرب وقت
فى المساء نور كانت راجعه من التمرين والنادي
وهي داخله سمعت ابوها وامها بيتكلموا
سميره : انا خايفه اووى مش عارفه عقولها ازاي
ياسر : ياسميره نور لازم تعرف مش هينفع نتأخر كتير
سميره : يعني عايزني اروح اقولها ايه اقولها يلا يابنتي على بيت جوزك لانك اتجوزتي وإن اتكتب كتب كتابك
نور دخلت : اييييه بتقولي ايه
ياسر : نوور
نور : اه نور اللى انتو عاملين تخططوا حياتها من غير ماتعرف وتولع نور هى ايه اهم حاجه انتو انتوا مفكرتوش فيا ليه عملتوا فيا كده
ياسر : نور يابنتي
نور قاطعته : متقولش بنتي نهائي
سميره : نور اهدي هافهمك كل حاجه
نور : هتفهموني ايه هتفهموني انكم استغفلتوني واستغليتوا محبتي ليكم وحددتوا مصيري عايزني افهم ايه انكم جوزتوني من غير مااعرف الواحد فى حياتي ماشوفته ولا اعرفه وغصب عني أنا بجد بكرهكوا
ثم ذهبت سريعا إلى غرفتها واغلقتها وفضلت تكسر كل حاجه ثم دخلت تحت الدوش وشغلت المياه الساقعه وهي واقفه تحتها وبتعيط وفجأة قفلت الدوش وغيرت هدومها ونامت
فى الصباح
عند عمر : افندم
محمود : عندك مأموريه مهمه ياحضرة الظابط ولازم تاخد القوات لان هيتم تسليم مخدرات لازم تجهز انت والفريق هتروح النهارده
عمر : تمام يافندم
محمود : ربنا يوفقكم خلي بالك من نفسك ياحضرة الظابط
عمر : تسلم يافندم عن اذن حضرتك
ثم ذهب عمر إلى القوات ورتب كل حاجه
خليكم جاهزين ثم ذهب عمر إلى بيته
ايمن : اهلا بحضرة الظابط
عمر : اهلا بيك يابابا
ايمن : على فين رايح على فين كده
عمر : عند ماموريه مخدرات
صفاء : ايييه
عمر: متقلقيش ياماما تدعيلي
صفاء : ربنا يرجعك بالسلامه ويحميك من كل شر وترجعلي سالم يارب
عمر باس راسها وايديها : دعوتك دي بالدنيا كلها وعايزك تبقى فرحانه لو رجعت وانا شهيد
صفاء : بعد الشر عليك ياحبيبي ربنا يحميك وترجعلى بالف خير ثم ودعهم عمر وذهب وسط دموع صفاء
فى النادي
فرح : وهتعملي ايه
نور بشر : هوافق
مليكه واسيا وفرح فى نفس واحد : اييييييييه انتي بتتكلمى بجد
نور : اه بتكلم جد لازم انتقم منهم على اللى عملوه فيا
اسيا : لا دي مش نور اللى اعرفها خالص
فرح : نور انتي مستوعبه اللى بتقوليه
نور : اه عارفه أنا بقول ايه
مليكه : طب والعريس
نور : لا ده حاجه بسيطه هطلع روحه من اول يوم وأطلق منه
فرح : جماعه انا خايفه اوى
مليكه : وانا كمان
نور : مالكم فى ايه
مليكه : عندنا هيطلعونا مأموريات نتدرب وانا خايفة
نور : لا متقلقوش خير احنا كانوا بيطلعونا بتبقى خفيفه وشوية تدريبات مش اكتر
فرح : أن شاء الله خير
مليكه : ثانيه واحده هوانتي كنتي فى كلية شرطه
نور : هههههههه اه كنت بقى
مليكه : طب ازاي كابتن ملاكمه والعاب قوى
نور : لا دي حكايه طويله خالص أنا كنت فى كلية شرطه وكنت متفوقه جدا بعد ما خلصت الثانويه وجبت مجموع كلية الشرطه كنت مبسوطه جدا اني خلاص حققت حلمي
اسيا : وبعدين كملي
نور : دخلت كلية الشرطه اللى كانت حلم ليا من الطفوله جيت فى اخر سنه و
مليكه : وايه ايه اللى حصل كملي
نور : بلاش ياجماعه السيره دي بضايقني اوى
بقلم / هايدي ناصر ✍️📖

reaction:

تعليقات