رواية طفلة النمر الفصل الرابع والثلاثون 34 بقلم بشرى شريف

 رواية طفلة النمر الفصل الرابع والثلاثون

رواية طفلة النمر الفصل الرابع والثلاثون 

البارت 34

هاجر: مش قال مين بس عرفت ان فى بنت من البنتين مع رجل اعمال كبير بس بردوا رفض يقول مين الراجل دا غير ب اتنين مليون جنيه 

الراجل بصدمه: ايه 

هاجر: ايوه 

الراجل: تمام هقول لهشام بيه و ابلغك تقولي له

هاجر: تمام 

اما فى السجن عند حامد كان قاعد و قدامه شخص و بيقول: انت لسه صغير بس عاوز اقولك ان اللى عمل فيا كدا هو نمر اخوك هو اللى حبسنى و هو اللى لبسنى الاحمر و هتعدم بسببه عاوزك لما تكبر تنتقم منه انت لسه صغير يا اسر بس لما تكبر هتكون اسد علشان تاخد حق ابوك 

اسر و فى عنيه ش، ر: حاضر يا بابا هدرب و هكبر و هن، تم ليك من نمر 

حامد بخبث: شاطر يا اسر و كان فى سر بس انا هم، وت لازم اقوله لك 

اسر: ايه يا بابا 

حامد بخبث: نمر لما عرف ان اتجوزت و خالفت م، وت امك

اسر بصدمه و ش، ر: هو اللى م، وت ماما 

حامد بخبث: اه 

اسر بش، ر: اما وراتك يا نمر 

حامد ابتسم بخبث و قال بضعف مصطنع: انا هقوم يا بنى و عاوزك تيجى ليا انا هت، عدم الاسبوع اللى جى 

اسر قام و حضنه و قال: حاضر 

و خرج 

اسر اخو نمر و عنده 15 سنه 

فى القصر فاطمه كانت قاعده فى اوضتها و حصنه صورة ولد و بتقول بعياط: نفسى اقولك يا بنى انى امك نفسى تعرف انى امك الحقيقه نفسى تقولى ماما من قلبك نفسى اسمعها منك اوى دخلت سماح و هى بتقول: مالك يا ماما

فاطمه بعياط: وحشنى اوى

سماح: طب ما تقولى له انك انتى امه 

فاطمه: تفتكرى بقى ينفع

سماح: من كام شهر كنت هقولك لا طبعا بس دلوقتي اقولك ان عادى انك تقولى لان الحياه مش فيها عمر انك تخبى تانى و بذات ان اللى كان مهددك خلص يعتبر مات 

فاطمه: و السر بتاعك

سماح بتنهيده: هقول بس لما القيها 

فاطمه: انتى مش كنتى رافضه

سماح: اه بس انا يعتبر مش من اهتمامها فا عادى لو عرفت و كمان انتى عارفه انى قريب و هم، وت 

فاطمه حضنتها و قالت: ان شاءلله لا يا قلبي 

سماح بدموع: يارب 

فى اليخت 

خرجت وصال من الاوضه و طلعت على السطح لقت نمر واقف بيبص للبحر وصال قربت منه و حضنته من ورا و قالت: مالك 

نمر شالها 

وصال بضحك و صويت: يا نمر نزلنى

نمر و هو شايلها على ضهره قال بحب: لا

وصال: طب قاعدنى على سور

نمر: امممم ماشى

نمر نزل وصال و قاعدها على سور اليخت و كان حضن وسطها جامد علشان مش تقع 

وصال بعشقك: انا بعشقك يا نمرى

نمر بحب: و انا بموت فيكى يلا كملى بقى

وصال: اكمل ايه

نمر: كلامك عليا

وصال: لا خلاص

نمر: يلا يا قلبي كملى

وصال: مش عارفه ليه حاسه بتهديد

نمر: لا خالص و بدا يشيل يده من على وسطها 

وصال صوتت و مسك فيه جامد 

نمر ضحك و قال: طب يلا كملى

وصال: حاضر بس نزلنى 

نمر شالها اكنها طفله و راح قاعد على الكنبه و قاعدها على رجله وصال حطت راسها على صدره و قالت بحب: انت كل حاجه ليا من و انا صغيره و انت مهتم بيا من قبل ما تعرف انى بنت الداده بتاعت سيف و بدات ترابنى و تاخد بالك منى كنت بسمعك و انت بتتكلم مع تيتا فاطمه و هى بتقولك على الجواز و انت بتقول لها انك مش ها تتجوز لان مافيش واحده ها تقبل بواحد معاه بنت و لما كانت تسال لك مين البنت دى تقول لها وصال و لما كانت تقول ليكى وفيها ايه انك تتجوز و انت ترد و تقول ليها انك مش ها تتجوز و تسيبنى او تجيب واحده تعاملنى وحش علشان كدا كنت دايما بقولك انك تتجوز بس كنت بقولها و انا زعلانه علشان مش عاوزك تسيبنى علشان بحبك و بردوا علشان بحبك كنت عاوزك تتجوز بس الحمدلله انك كنت بترفض و بصت ليه بغضب طفولى: كنت مو، تك لو كنت وافقت 

نمر ضحك و قال: مجنونه و الله 

وصال بحب: عارف كنت بحب اوى دخلتك عليا و انت معاك الحاجه اللى كان نفسي فيها بس مكسوفه اقولك

نمر بغيظ: الحركه دى كانت بضيقنى 

وصال بحب: قلبك ابيض بقى 

نمر ضمها بحب و قال: انتى بنتى يا وصال مش حبيبتى بس 

وصال بحب: و انت بابي و اخويا و حبيبى و جوزى و كل ما ليا فى الدنيا دى كلها 

نمر بحب: طفلتى 

وصال حضنته بحب و كسوف 

نمر: انتى عارفه ليه كنت رافض اتجوز 

وصال: ليه 

نمر: علشان كنت بحب واحده ة كنت مش عاوز اتجوز غيرها و فى الوقت دا هى كانت بتدرس فا قولت استنها و لما كانوا يفتحوا الموضوع كنت بجبها فيكى انتى 

وصال بدموع: طب ليه مش اتجوزتها

نمر: و مين قالك انا متجوزها

وصال بصدمه: انت متجوز عليا

نمر: لا انا متجوزك عليها 

وصال و هى بتقوم من على رجله: طب ليه اتجوزتنى يلا قوم روح ليها

نمر شدها ليه تانى بضحك و قال: مش عاوزه تعرفى مين

وصال بعيط: لا 

نمر مسح دموعها و بس خدها و قال و هو باصص فى عنيها: البنت اللى كنت مس عاوز اتجوز علشانها و علشان كانت صغيره و بتدرس هى احلى و اجمل و ارق بنت فى الكوكب هى 

وصال بعيط: مين

نمر مسح باقى دموعها و بس خدها و عنيها و قال: العيون الجميله دى مش تعيط تانى حت لو علشانى

وصال: طب مين 

نمر ضمها لحضنه اوى و قال: اكيد بنوتى 

وصال بفرحه: انا 

نمر: لا بنوتى واحده تانيه

وصال ضربته على كتفه بضحك و فرحخ و قالت: انت بتحبنى من و انا صغيره 

نمر بعشق: انا بحبك و انتى لسه فى اللفه او لما مامتك دخلت علينا القصر و هى شايلاك و عيني وقعت عليكى و انا حبيتك و لما شوفتك تانى قلبى نبض علشان كدا كنت مش عاوز افرط فيك و لما عرفت ان انتى وصال الطفله اللى حبيتها فرحت و فضلت ما اخليك معي لحد ما بقيت بادمنك مش باعشقك بس

وصال عيطت من الفرحه و حضنة نمر جامد و قالت: انت كل حياتى يا نمرى

نمر ميح دموعها و قال: انا قولت ايه و بعدين انتي روحى يا وصالى

اما فى الشقه هاجر كانت بتتكلم فى الفون و هى بتقول: اه الفلوس معانا 

عوض: تمام هاجى اقول ليكم 

و بعد وقت مش طويل 

كان عوض قاعد مع هاجر و الرجاله 

عوض: انا مش عارفه البنت التانيه هى مين و كمان ساره 

هاجر بغضب: نعم يا روح امك

عوض: بس اعرف هما مع مين

هاجر: فين

عوض: ساره مع هشام بيه اما البنت التانيه فا هى مع راجل اسمه....... و العنوان اهو 

هاجر خدت العنوان و قالت: انت متاكد ان ساره مع هشام بيه

عوض: اه 

هاجر: تمام خد الفلوس اهى

عوض خد الفلوس و فتح الشنطه و قال بغضب: الفلوس ناقصه 

هاجر ببرود: طبعا امال انت فاكر هتاخد اتنين مليون جنيه بالمعلومات دى 

عوض: بس كان فى اتفاق بينا

هاجر: الاتفاق انك تقول هما مين و فين و انت قولت هما فين و احتمال يطلعوا غلط 

عوض: بس

هاجر و هى بتمد يدها علشان تاخد الفلوس قالت: خلاص مش عاجبينك هاتهم 

عوض و هو بيبعد الشنطه: لا خلاص 

و قام مشى بغضب 

الرجاله: امشى انتى علشان محدش يشك فيكى و يقولوا بتخرج كتير

هاجر: تمام 

بعد اسبوع كان الاسبوع دا من احلى الايام على وصال و نمر اما على الرجاله فا كانوا مش لقين الراجل و فى الاسبوع دا صافى راحت القصر بس عارفت ان وصال و نمر مسافرين فا قررت تسافر و تبقى تنزل ليهم فى وقت تانى 

فى المخزن دخل نمر و قال بشر: اهلا يا سيد 

سيد بخوف: انت عاوز منى ايه 

نمر بشر: هتعرف دلوقتي و فضل يقرب منه بشر 

فى ايطالى 

كانت ملك قاعده على نهر و سيف قاعد جنبها و حضنها 

سيف بحب: انتى عارفه انا بحبك قد ايه 

ملك: عارفه 

سيف: طب قد ايه يا عم الواثق انت 

ملك: انت النيل دا كله 

سيف: تؤتؤ 

ملك: طب قد ايه 

سيف: انا بحبك قد الجنه 

ملك بعشق: و انا بعشقك و عمرى ما هزعلك فى اليوم انت عوضى فى الدنيا دى كلها 

سيف: و انا عمرى ما هزعلك و هعوضك فعلا على كل حاجه 

ملك: طب انا جعانه

سيف بغيظ: انتى فصيله يا بت 

ملك و هى بطلع لسانها: عارفه

سيف: طب يلا نجيب اكل

ملك: يلا 

قاموا جابوا اكل فضلوا يتمشوا و يتفسحوا 

فى امريكا 

كانت صافى قاعده على مكتب و دخل عليها شاب 

صافى قامت واقفت و قالت: ادهم بيه 

ادهم: ساره تعالي ورايا المكتب 

ساره او صافى: حاضر 

 

•تابع الفصل التالي "رواية طفلة النمر" اضغط على اسم الرواية