رواية خدعه مقربه الفصل الرابع
رواية خدعه مقربه الفصل الرابع
يونس بتوتر : عامله ايه دلوقتي
رقيه بهدوء : الحمد لله أحسن
يونس بحزن : مكلمتنيش اول ماتعبتى ليه
رقيه دموعها اتجمعت فى عيونها بس حاولت تبان قويه وقالت : عشان مكنتش عايزه أشغلك وكمان تعبت فجأه
يونس قام من مكانه وقعد جنبها ومسك أيدها وقال : انا اسف ياحبيبتى اسف بجد
رقيه بصتله فى عيونه نظره طويله كلها عتاب وحزن وتحدى وقالت : قولتلك مسمحاك خلاص
يونس بدموع وضعف : عارف ان انتى بتحاولى تنسى بس والله فى حاجات انتي مينفعش تعرفيها عشان لو عرفتيها هتأذيكى نفسيا
رقيه بتنهيده : مبقتش تفرق خلاص
يونس كان بيحاول تغير الجو وقال : اي رأيك نخرج
رقيه : مش قادره حقيقي مره تانيه
يونس بابتسامه : ال يريحك هقوم اعملك حاجه تاكليها
رقيه هزت راسها ومتكلمتش ويونس خرج من الأوضه
رقيه بدموع : اكتر واحد خذلنى بجد
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹أستغفروووا
والدة رقيه : صحيح ال اختك قالته ده يابسنت
بسنت بتوتر : ق قالت ايه
والدتها : بتقول ان ليكي علا"قه بجوزها وبتكلميه
بسنت بانفعال : دي كدابه عايزه تطلع عليا كلام وخلاص عشان بس هى شكاكه وجوزها مشيوا مش كويس عايزه تلبسها فيا انتى عارفه هى بتكر"هنى ازاى
والدتها : متقلقيش انا وقفت قدمها وقولتلها اختك متعملش كده ابدا هى رقيه كده دماغها خفيفه طول عمرها
بسنت بخبث لأنها أقنعت والدتها : ايوه فعلا يلا بقا هدخل ارتاح شويه
دخلت بسنت وطلعت تلفونها وطلبت رقم الشخص ال متفقه معاه واتكلمت بصوت واطي
بسنت : ها عملت ايه
الشخص : امممم معرفتش اخطفها من المستشفى خالص ال اسمه يونس مسبهاش
بسنت بغضب وهمس : اتصرف انا مش هسيبها تتهنى ابدا
الشخص : الحل عندك انتى
بسنت : ايه هو
الشخص : تروحي تفضحي يونس قدامها على كل حاجه ووقتها هى هتمشى وتسيب البيت والباقي عليا بقا
بسنت : بس يونس ممكن يقلب عليا وقتها
الشخص : بكلمتين منك هيلين تاني ولو شد معاكى هدديه
بسنت : تمام كله هيتنفذ بكره
الشخص بخبث : تمام
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹صلوا على شفيعكم
رقيه كانت بتتكلم فى التلفون وبتقول : محتجاك دلوقتي جمبي والله انا تعبانه
سليم بقلق : طيب طمنينى عليكي انا هرجع مصر بكره متخافيش
رقيه بتنهيده : لما ترجع ياسليم خلى بالك من نفسك
سليم : حاضر ياحبيبتى هجيلك فى أسرع وقت متقلقيش
رقيه بدموع : سلام
قفلت معاه وغمضت عيونها بوجع
يونس سمعها وقبض على أيده بحزن على أنه وصلها للحاله دي هى عمرها ماكانت وحشه معاه ابدا دخل أوضته وقعد على السرير وافتكر اول جوازهم
رقيه بفرحه : عارف يايونس انا فرحانه اووى إن عملت فى شقتنا ركن صلاه هادى وجميل نفسى بقا نجيب اطفال كتير ويحفظوا القرآن وهما صغيرين ونعلمهم علوم شرعيه وسيره نبويه
يونس بضيق : إن شاء الله أنا داخل انام عشان تعبان
رقيه بلهفه : مالك فيك ايه
يونس اتنهد وقال : مفيش يارقيه سبينى على راحتى
قال كلامه وكان لسه هيدخل الاوضه بس وقفه صوتها
رقيه : يونس
يونس : نعم
رقيه بابتسامه : بحبك
رجع من تفكيره ودموعه نزلت على إن خذلها وكسر فرحتها وكان السبب فى انطفاء ضحكتها الجميله فضل على حاله لحد لما نام من كتر التفكير
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹أذكروا الله
تانى يوم
الباب كان بيخبط قامت رقيه فتحت الباب وكانت بسنت واقفه ببرود
رقيه بغضب : ايه ال جابك هنا تانى ؟؟
بسنت ببرود زقتها ودخلت وقالت : انا اجى وقت مانا عايزه وفى اي وقت
رقيه بعصبيه : انتى مجنونه ولا ايه ايه البجاحه ال عندك دي
بسنت ببرود : والله البجح بجد هو جوزك مش انا
يونس بغضب من خلفها : ايه ال جابك اطلعى بره
بسنت بخبث : تؤ تؤ ليه كده بس ده أنا حتى جايه اهدى النفوس
رقيه وقفت قدامها وقالت بابتسامه واستفزاز : والله النفوس هاديه لوحدها ملكيش انتي دخل بقا جوزى وانا واثقه فيه خلاص
يونس استغرب كلامها واتصدم
بسنت : امممم طب وجوزك بقا حبيبك قالك هو كان متجوزك ليه اصلا
يونس بعصبية وغضب : بسنتتت
بسنت باستفزاز : ايه مالك مش لازم تعرف حقيقتك
رقيه ببرود : قولى ال عندك عشان كده كده مش هيهزنى
بسنت بحقد : انتى عمر ماحد كان بيحبك ابدا كلهم بيحبونى انا وبس ويونس كان بيحبنى انا ولما اتجوزك كان علشان يق"تلك ويخلصنا منك
رقيه بصدمه : يقت"لنى !!!!
يونس كان خلاص هيتجنن قال بغضب جحيمي : دي كداااابه متصدقهاش يارقيه
بسنت ببرود : عيب تقول عليا كده انا معايا الدليل حتى
طلعت تسجيل من شنطتها وكان ليونس
(بقولك مش هينفع النهارده أنفذ عشان هى خرجت وراحت عند امها لاء لاء حادثه لاء انا هتصرف بس بلاش كده)
بسنت بتلاعب : ها مش ده صوتك يا استاذ يونس
يونس كان واقف مصدوم ومش عارف يتكلم ورقيه مكانش باين عليها أي رد فعل
•تابع الفصل التالي "رواية خدعه مقربه" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق