رواية طفلة النمر الفصل الثاني والثلاثون
رواية طفلة النمر الفصل الثاني والثلاثون
البارت 32
بعد الحفله الكل دخل القصر و نمر خد وصال و مشيوا فى العربيه
وصال: نمرى احنا ها نروح فين
نمر: قلب نمرك بصى يا ستى تسمحى ليا انى اخطفك
وصال ضحكت و قالت: اه
نمر ضحك و مسك يدها و بسها و قال: انا بعشقك يا وصالى
وصال بكثوف: و انا بحبك اوى
نمر ابتسم لها بحب و بعد وقت العربيه وقفت قدام البحر نمر نزل و نزل وصال و غمه عنيها و مسك يدها و فضل ممشيها
وصال بخوف انها تقع: لسه بدرى
نمر: لا ياقلبي خلاص وصلنا
بعد دقيقه نمر وقف قدام يخت كبير وصال فتحت عينها و بصت بصدمه و قالت: ايه الجمال دا
نمر بحب: عجبك
وصال بدموع و حب: اوى انتى كمان كاتب عليه اسمى
نمر: و انا ليا مين غيرك اكتب ليه حاجاتى
وصال حضنته بفرحه و قالت: انا بحبك اوى اوى اوى اوى
نمر: ايه كل اوى دى
وصال ضحكت و قالت: الاسم حلو اوى بس مين طفلة النمر
نمر: انتى
وصال ببتسامه: انت لسه بتعتبرنى بنتك
نمر: طبعا انتى بنوتى و كمان حاطط اسمك علشان لما نخلف و نيجب بنت يعرفوا ان اليخت دا بتاع وصالى بس
وصال ابتسم و قرأت اسم اليخت و قالت: وصالى طفلة النمر الاسم حلو اوى
نمر: انتى احلى تعالى بقى ندخل
وصال: يلا دا اكيد جوه جميل اوى
نمر: ليه
وصال:اليخت من برا تحفه امال من جوه ايه و مش كملت من الصدمه اليخت كان من جوه متزين بطريقه روعه
وصال بصدمه: ايه الجمال ده
نمر: عجبك
وصال: اوى دا احلى يخت عندك
نمر: يخت دا بتاعك انتى
وصال بصدمه: بجد
نمر بحب: اه مش مكتوب عليه اسمك بس انا كتبته ليكى
وصال: طب ليه
نمر: هديه منى ليكى
وصال: بس انا مس عاوزه
نمر: تؤتؤ مافيش حاجه اسمها كده و يلا تعالي اوريكي الاوضه علشان تغيرى هدومك
وصال: ليه احنا ها نبات
نمر: لا بس مش ها نفضل قاعدين بفتسان كتب الكتاب ممكن يتبهدل
وصال: طيب فين الاوضه
نمر خد وصال و نزل الكبينه و شاور علر اوضه و قال: هى دى
وصال: طب فين اللبس
نمر: جوه فى كل حاجه
وصال: اوك و دخلت و نمر راح اوضه تانيه غير و خرج لقى وصال قاعده على سطع اليخت و بتبص للبحر و القمر و النجوم قرب منها و قاعد جنبها و قال: الجميل سرحان فى اى
وصال: فى المنظر الجميل ده
نمر بغمزه: و الله ما فى اجمل منك
وصال بكثوف: انت اجمل
نمر: لا لا احنا اطورنا اوى
وصال بكثوف: بس بقى
نمر بضحك: حاضر
وصال نامت على كتفه و قالت: ممكن يجى يوم و مش تحبنى زى دلوقتي
نمر ضمها و قال: عمر ما حبك ما ها ينقص فى قلبى بالعكس ها يزيد
وصال بدموع: خايفه انك تكون مش بتحبنى و يكون الحب دا علشان انت اللى مربينى
نمر ضمها اكتر و قال: كل الكلام دا غلط انا بعشقك يا وصالى
وصال بدموع: خايفه اوى اوى و الله
نمر: من ايه يا قلبى
وصال: من انى اكون فى حلم و اصحى على الكبوس
نمر ضربها على قفها
وصال بوجع: الله ليه بقى
نمر: علشان تتاكدى انه حقيقه مش حلم
وصال و هى مسكه قفها: خلاص اتاكدت مش عاوزه اتاكد تانى
نمر ضحك و قال: انا هقوم اجيب الاكل
وصال: اوكى
نمر قام و نص ساعه رجع لقه وصال نايمه علي الكرسى
قرب شالها بحب و نزل دخل اوضه و حطها على السرير و نام جنبها و خدها فى حضنوا
اما فى القصر فى نص الليل
سماح: هما اتاخروا ليه
فاطمه: اهدي يا سماح
سلمى: مش بيرد
اما فى الكبينه فى اليخت كان فون نمر بيرن
نمر اخيرا صحى و فتح و قال: الو
سلمى: ايه يا نمر انت فين و صوتك نايم ليه
نمر: علشان نايم
سلمى: فين وصال
نمر: نايمه
سلمى: نعم انت مش قولت ها تيجى
نمر: خى نامت و انا كنت تعبان فا نمت و بعدين مش تخافوا كدا وصال مراتى و زى ما حفظت عليها السنين اللى فاتت هعرف احافظ عليها دلوقتي
سلمى: تمام يا حبيبي
نمر: سلام
سلمى: سلام
نمر ضم وصال لحضنه اكتر و نام
و تانى يوم وصال صحيت لقت نفسها فى حضن نمر و هو حضنها جامد
وصال بصت عليه و قالت بحب: انت قمور اوى و انت نايم
نمر فتح عينه و قال: طب و انا صاحى
وصال بكثوف: قمور بردوا
نمر ابتسم و باس جبهتها و قال: يلا قومى يا بط علشان تكلى
وصال: لا مش عاوزه
نمر: لا مافيش حاجه اسمها مش عاوزه انتى مش كلتى حاجه من امبارح
وصال كانت هتعترض بس سكتت لما نمر بص لها
نمر دخل يجيب الاكل و طلع على السطح لقى وصال واقفه قدام السور و الهواء بيطير شعرها و كان شكلها حلو اوى
نمر قرب و شالها مره واحده خالت وصال تصوت
نمر ضحك و قال: مالك
وصال: خضتنى
نمر: طب يلا علشان تاكلى
وصال: علشان خاطري مش عاوزه
نمر بحده: وصال انتى ضعيفه مش ينفع كدا
وصال: طيب حاضر
نمر قاعد و قعدها على رجلوا و بدا ياكلها و بعد وقت
وصال: انا شبعت
نمر: امممم طيب يا ستى يلا قومى البسى علشان نمشى
وصال بتزمر طفولى: لا انا عاوزه اقعد
نمر: امممم طيب بصى ايه رايك نرجع نسلم على سيف و ملك عشان يسافروا و نرجع نقعد هنا اسبوع و بعد كدا نرجع علشان نجهز للفرح
وصال بفرحه: بجد
نمر بحب: اه
وصال: بحبك اوى يا نمرى
نمر: و انا بعشقك يلا اجرى البسى
وصال: هوا
فى مكان تانى عند سيد
سيد بغضب: ماشى يا سماح الكلب هربتى و روحتى لوصال و قال بغضب اكتر و شر: انا اليكم بس و هفضح السر لوصال
اما عند صافى بعد ما خرجت من القسم لان ماكنش عليها حاجه قالت: تمام اوى كدا اشوف بقى هبدا اعمل ايه
و فى القصر كان نمر وصل و معاه وصال و دخلوا لقوا سيف و ملك جهزوا علشان يسافروا
وصال قربت و حضنتهم و قالت: هتوحشونى اوى
سيف: و انتى اكتر يا قلبى خالى بالك من نفسك
وصال: حاضر
ملك: بت طلعى عين نمر و انتى بتشترى الحاجه
وصال بضحك: حاضر
نمر: سيف خد ملك و امشى حالا
سيف: يلا يا بت بسرعه
الكل ضحك
اما عند سعاد كانت عاوزه تقرب تحضن وصال هى وحشتها لانها بقالها فتره مش بقعد معاها
وصال قربت منها و حضنتها بعد ما حضنة الكل
سعاد: وحشتنى يا وصال
وصال: و انتى و الله يا ماما سعاد
سعاد: انا بعتبرك زى بنتى و الله و امبارح كنت قلقانه عليكى اوى
وصال: مش تقلقى انا بخير
سعاد: طب ابقى تعالى اتكلمى معايا شويه زى زمان
وصال: حاضر
عند عوض راح لهشام فى السجن و قال: فين بنتى يا هشام بيه
هشام بستغراب مصطنع: بنتك مين
عوض: ساره
هشام: هى مش ساره ماتت ايه اللى ها يجبها هنا
عوض: انت عارف ان ساره عايشه و انا قلت كدا بس امها
هشام: اه و خاليت الست تصرف عليك الفتره دى علشان اتخبى و مش تقول انها موتتها و هى يعنى البت عايشه
•تابع الفصل التالي "رواية طفلة النمر" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق