رواية عودة الماضي الفصل الثاني بقلم هاجر عفيفي
رواية عودة الماضي الفصل الثاني بقلم هاجر عفيفي
شروق بصدمه : سيف !!!!
سيف كان شايل طفل صغير وراح عندها وقال باستغراب وذهول : شروق مالك وأزاى تمشى فى وقت زى ده لوحدك
شروق دموعها نزلت بوجع وقالت : انا تعبانه اووى ياسيف ومش لاقيه مكان اروحه دلوقتي
سيف بصدمه : ط طيب فين عمر وعمى ومرات عمى
شروق كانت بتعيط بس
سيف بحزن : اهدى ياشروق عشان خاطرى وفهمينى
شروق حاولت تهدا وقالت : عمر طلع بيخدعنى بس انا متصدمتش فيه قد ماتصدمت فى أهلى ال ساعدوه انا اتخذلت منهم كلهم
سيف بغضب مكتوم : عملك ايه الزفت عمر
شروق بسخريه : قول معملش ايه عمر اتجوز أختك ياسيف
عمر بصدمه : نور !!!
شروق : ايوه نور ال دمرت حياتى كلها
سيف بعصبيه : دى اتجننت عشان انا سافرت هى مشيت على حل شعرها وكمان اتجوزت فى السر
شروق بدموع : لاء متخافش ابويا سندى وضهرى هو ال وقف معاها لحد لما اتجوزت عمر
سيف بحزن : انا هجيبلك حقك منهم كلهم بس إهدى
شروق ابتسمت وقالت وهى بتحاول تغير الموضوع : ابنك ده ؟؟؟
سيف وهو ينظر الى الطفل النائم بابتسامه : ايوه إياد
شروق بتردد : ممكن أشيله
سيف بابتسامه : أنتى بتستأذنى اتفضلى ياشروق
شروق شالته بحنان وحب لأنها اتحرمت من الحمل سنين ويوم ماعرفت انها حامل يحصل كل ده
سيف بابتسامه : لسه زى مانتى بتحبى الاطفال
شروق وهى بتضم اياد بحنان وقالت : جدا جدا صحيح هى فين كلمته
سيف بحزن : توفت
شروق بزعل : لاحول ولاقوة الا بالله ربنا يرحمها انا اسفه مكنتش اعرف
سيف بابتسامه : ولا يهمك
سكت شويه وبعدين قال بتردد : تيجى معايا البيت
شروق بصدمه : نعم !!!!
سيف مسرع : هتفضلي فيه لوحدك وضع مؤقت لحد لما تشوفى هتعملى ايه وانا مش هبات معاكى فى مكان واحد هروح عند صاحبى
شروق بإحراج : بس
سيف : شروق انا مش هسيبك لوحدك كده ولسه لينا كلام مع بعض
شروق بقلة حيله : حاضر
مشيوا وركبوا تاكسى وطلعوا على البيت
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹استغفروا
عمر بعصبيه : ازاى مش عندكم
والد شروق : انا قولت لما مش هتلاقى مكان تروح فيه هترجعلك
عمر : ومرجعنش ايه العمل بقا ياترى راحت فين
والدتها بدموع : احنا السبب اااااه يابنتي ياترى انتي فين
والدها : بطلى ندب بقا ده انا لو شوفتها هق"تلها فى واحده محترمه تسيب بيت أهلها
وجوزها وتهرب
عمر بغضب : مش وقته كلامكم ده مش هينفع اسألوا عليها كل قرايبكم هي مش ناقصه مصايب
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹صلوا على شفيعكم
شروق كانت نايمه على السرير وحاضنه اياد الطفل الذي لا يتجاوز عمره السنتين بعد لما طلبت من سيف أن يسيب اياد معاها رجعت بتفكيرها لخمس سنين
شروق بفرحه : سييييف
سيف يخصه : قطعتيلي الخلف فى ايه يا أخرة صبرى
شروق : عندى ليك خبر هيفرحك اووى
سيف : ايه هو
شروق : امممم عمر جاى يتقدملى النهارده
سيف بصدمه : ايييييه !!!!!!
شروق : مالك انت مفرحتش ولا ايه انت تعرف أن عمر ده كان دعوتى الثابته فى كل صلاه
سيف بغضب : عمر أخلاقه مش كويسه ياشروق انا حذرتك منه كتير
شروق بصدمه : انت ازاى طلعت بالحقد ده
سيف يصلها بذهول وقال : حقد !!!!
شروق بعصبيه : ايوه حقد انت طول عمرك بتكر"هه وعايز تطلع فيه كل الصفات الوحشه عمر مفيش احسن منه وانا هتجوزه
سيف بصلها بحزن وقال : انا اسف ربنا يسعدك
قال كلامه وسابها ومشى
شروق رجعت من تفكيرها ودموعها نزلت وقالت : كان عندك حق ياسيف عمر طلع أحقر انسان شوفته فى حياتى
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹أذكروا الله
نور بغضب : انت زعلان عليها ليه ما تروح فى ستين داهيه
عمر بعصبيه : نوووور صوتك ميعلاش وبعدين شروق مراتى زيها زيك بالظبط وكمان حامل
نور بسخريه : صحيح موضوع الحمل ده حصل ازاى
عمر بحده : انتى مجنونه هو ايه ال حصل ازاى
نور بغضب : زعلان عليها اووى وعلى الحمل مش انت برضوا ال كنت بتحطلها حبوب منع الحمل عشان كده الحمل اتأخر اي نسيت المره دى لييه ولا انت غيرت رأيك وعايز تخلف منها بقا
•تابع الفصل التالي "رواية عودة الماضي" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق