رواية شمسي الفصل الاول
رواية شمسي الفصل الاول
انتى لسا مجهزتيش انتى بتستعبطى ؟!
انا : مش هتجوزه . انا مش هتجوز اصلا ..
بنت عمى بصوت ضحكه عاليه : انتى تحمدى ربنا اصلا انه هيتجوزك .. مش كفايه انك .. مش بنت .
انا بصريخ : اخرصى يا هناء ..
هناء : اجهزى يا حلوه يالا علشان تغورى من هنا ..
بصيت للفستان الابيض الى قدامى وفضلت اعيط .. وبعدين قومت بصيت فى المرايه ولبست الفستان وحطيت ميكب كمان وخرجت وانا راسمه الأبتسامه على وشى ..
وقفت قدامهم وابتسمت .. كلهم بصولى بأستغراب ..
عمى ومرات عمى وبنت عمى ..
عمى : يالا يا ابنى خد مراتك على بيتكم ..
انا : يالا بينا ومسكت ايده وطلعنا بره ..
فتحلى باب العربيه ركبت وفضلت اضحك كتير ..
هو : بتضحكى على اى يشمس ؟ !
انا : بضحك علشان انت مُجبر انك تتجوزنى وانى مش مجبره زيك كدا ..
احمد : وصيه جدى وانتى عارفه كدا ..
شمس : وقف على جنب يا احمد .. ايوا ايوا هنا على الكورنيش ..
احمد وقف العربيه . نزلت بسرعه من العربيه ولفيت بالفستان وهو واقف قصادى ..
انا بضحك : ايه رأيك ؟ !
حلو الفستان ؟
احمد : حلو ..
شمس : طيب وانا حلوه ؟ !
احمد : ايه السؤال ده يشمس ؟ !
رجعت لورا ..
وقولتله ..
ايه يا احمد ما انا يومها كنت حلوه فى عينك انت وصحابك .. اشمعنا النهارده يعنى ؟ !
ولا بتحب الغديوه يا احمد .. بتحب تاكل الحاجه الحلوه وسط اللمه !
وقربت منه بسرعه ..
متجيب اصحابك النهارده .. ايه رأيك ؟ !
احمد : انتى اتجننتى يا شمس ولا ايه ؟ !
شمس : لو اتجننت يبقا بسببك .. ايواا بسببك انت بالذات ..
انت الى شوفت بنت البواب حلوه .. بنت البواب الى ملهاش أهل وعايشه مع عمها الى مبيطقهاش هو ومراته وبنته ..
قولت دى ملهاش حد غلبانه .. اجيبها ونتعشا بيها انا وصحابى ..
احمد وطى رأسه فى الأرض ..
شمس بضحك .. بس انت لبست يمعلم بقا .. لما جدك عرف قالك قبل ميموت بثوانى بس اتجوز شمس ..
قولى بقا منظرك ايه قدام صحابك وانت دالوقتى متجوز بنت البواب الى عزمتهم عليها ؟
احمد : كانت ساعه شيطان هما الى خلونى اسكر هما الى خططوا لكل حاجه ..
شمس رجعت لورا تانى وفتحت ايديها للهوا وقالتله ..
الشيطان .. اه هو الشيطان صح .. انت معاك حق يا احمد ..
احمد دير وشه وكان بيعيط ..
شمس طلعت وقفت على سور الكورنيش .. والناس بدءت تتفرج على العروسه الى هتنتحر دالوقتى .. ما هو اكيد مش واقفه كدا علشان تاخد صور للسيشن يعنى ..
شمس بعياط : انت بقا لو فاكرنى هخليك تتعشا بيا النهارده لوحدك تبقا غلطان واكبر غلطان ..
احمد قرب منها بسرعه ..
انتى بتعملى ايه يمجنونه ..
شمس اخدت نفس وقالتله ..
بعمل الى المفروض يتعمل ..
احمد : ليه هتموتى نفسك بعد مكل حاجه بدءت تتصلح ؟ !
شمس بعياط : بدءت تتصلح ؟ !
Flash back
انا لازم اذاكر كويس علشان ادخل نفس الكليه الى احمد فيها علشان اشوفه علشان احس انى مناسبه ليه ..
انا عارفه انى فقيره وانه غنى بس اكيد التعليم مع الدعاء هيحصل حاجه ..
احمد نزل من عربيته .. بصيت من الشباك ..
اه انا ساكنه فى شقه عمى البواب الى هيا تعتبر تحت الارض ومتجيش ربع شقه من الشقق الى فى العماره حتى ..
بصيت على احمد وهو نازل من العربيه ودخلت تانى بصيت فى المرايه وضحكت ..
خرجت بسرعه ..
احمد : ازيك يشمس .. عامله ايه ؟ !
انا : الحمدلله بخير يا احمد ..
احمد : عامله ايه فى المذاكره ؟ !
انا : بحاول على اد مقدر علشان ادخل الكليه الى انت فيها ..
احمد : كليه الأعلام ؟!
انا : اه هى دى ..
احمد : بس انا فى اعلام خاص يشمس ..
شمس : يعنى ايه ؟
احمد : يعنى بفلوس كتير كل سنه ..
شمس : يعنى مش هعرف ادخلها ؟ !
احمد : الكليه عندنا بتدى منح للطلبه المتميزين فى ثانويه عامه الى عاوزين يدرسوا عندنا ..
شمس دخلت اوضتها وقفلت الباب .. وفضلت تذاكر لحد مجه يوم النتيجه ..
هناء : النتيجه هتظهر كمان شويا يماما انا خايفه ..
مرات عم شمس ( مامه هناء ) : متخافيش يحبيبتى ..
هناء : ومال ست الحسن اموا عيون خضر مبتتكلمش ليه ؟ !
شمس : نتيجتك ظهرت اهى يهناء ..
هناء بخوف : قولى كام .. كام بسرعه ؟
شمس بخوف : ستين فى الميه ..
هناء : ايه !!
عمه هناء : وانتى جبتى كام يشمس ؟
شمس : لسا هشوف اهو يمرات عمى ..
شمس بصيت فى التليفون ومكانتش مصدقه الى هيا شيفاه ..
هناء شدت منها التليفون ..
هناء : ايه ؟ 99%
شمس صرخت من كتر الفرحه ..
وهناء فضلت تغلى هى وامها من الغيظ ..
شمس خرجت ووقفت فى مدخل العماره وهى فرحانه واحمد كان لسا جاى من الكليه ..
احمد : هاا عملتى ايه يشمس ..
شمس بفرحه : جبت .. جبت 99%
احمد : ايه ده دا انتى طلعتى شاطره خالص اهو ..
ليكى عندى هديه ع فكره على المجموع الحلو ده ..
. . . . . . . . . . .
هتدخلى طب بقا ؟
شمس : هدخل اعلام يعمى ..
عم شمس : اعلام ايه ده .. هو احنا بتوع اعلام يبتى ؟
مرات عم شمس : احنا مش هنقدر على مصاريف الطب ..
ادخلى اى كليه مصارفها حنينه زى بت عمك ..
عم شمس : والمجموع ده كله يروح على الارض ؟
مرات عمها : مش احسن مصحتك انت الى تروح على الأرض ..
شمس فضلت تفكر لحد مراحت قدمت ورقها علشان تاخد المنحه وتدرس فى نفس الكليه الى احمد بيدرس فيها ..
Back
شمس بعياط : كل حاجه بدءت تتصلح ؟
انت مصدق نفسك يعنى ؟
الى اتكسر مبيصلحش يا احمد .. الى اتكسر بيترمى ..
ورجعت بجسمها لورا ..
احمد : استنى .. قبل متموتى هقولك على حاجه ..
شمس : مفيش حاجه هتفرق معايا ..
احمد : الدم الى كان على الارض فى اليله دى كان دم _____
•تابع الفصل التالي "رواية شمسي" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق