رواية حورية الاحمد الفصل الثامن عشر
رواية حورية الاحمد الفصل الثامن عشر
البارت ١٨ من حوريه الاحمد بقلم Sara Mazen
حور و احمد طلعو علي غرفت حور
احمد : افتحي يلاا البوكس دا
حور بحب لسه بتفتحه اي دا الله
احمد : بصراحه لقيت التاني مفتوح شويه وانا مرديتش ازعلك قولت اغيرهولك و انا بحب اللون الاحمر عليكي
حور بدموع فرح : بجد انت اجمل شخص في الدنيا كلها ربنا يديمك في حياتي
احمد شدها ليه : انا علي قلبك عمري ما ابعد عنك ابدا الي علي موتي
حور : بعد الشر عنك ي كوكي اوعي تقول كدا تاني
احمد : طب يلا اسيبك انا بقي اظبطي نفسك علشان انا كمان هروح صالون الحلاقه و اظبط نفسي
حور : اوكي ي حبيبي خلي بالك من نفسك
احمد عيوني ي قلبي و بسها من راسها و طلع
بعد فتره قصيره عند ملك و ميمي ….
ملك :انا متحمسه جدا ي ماما عوزه اشوفها هتبقي عامله ازاي كمان ساعات
ميمي : هتضحك ضحك انهاردا للركب
ملك : هههههه عندك حق
( اعوز بالله من شطانكم 🙁)
عند سانيه و حماده …
سانيه : يلا ي حاج انا طلعتلك الطقم الي انت هتلبسه اهو
حماده / ربنا يخليكي ليا ي سوسو
سانيه بضحك : ويخليك ليا ي حبيبي متحرمش منك ابدا و باست ايده
حماده : باس دماغها ربنا يديمك سند و نعمه في حياتي ي كل حياتي
( قد اي انت رومانسي ي حاج 😂)
سانيه : تفتكر حور ممكن تقول اي بعد المفاجاه بتاع انهاردا دي
حماده : والله مش عارف بس اكيد هتتوتر في الاول بس هتكون فرحانه اكيد
سانيه : ربنا يستر هي متوتره خلقه
حماده : بصي ي سانيه انتي زي مامتها الله يرحمها يعني تعرفيها كل حاجه في الحياه انتي دلوقتي مش زي مامتها انتي مامتها فهماني
سانيه : اكيد ي حبيبي بحاول والله ربنا يعلم انا بحب حور قد اي
حماده : عارف ي حبيبتي ربنا يصلح حالك يارب يلا روحيلها علشان متبقاش لوحدها
سانيه : خلاص ماشي و انت مش محتاج حاجه اعملهالك
حماده : لا ي حبيبتي روحي انتي وانا هظبط الدنيا و هشوف احمد حالا ي خلص ولا لسه بدري عليه
سانيه : ماشي ي حبيبي يلا بعد ازنك
سانيه مشيت راحت عند حور و كانو البنات الي هتعملها الميكب وصلو عندها في الغرفه
سانيه خبطت علي الباب
حور : مين
سانيه : انا ي حبيبتي
حور : ادخلي ي ماما
سانيه دخلت الله اي الفستان التحفه دا
حور : احمد جايبه بدل التاني لان التاني مفتوح شويه
سانيه : دا تحفه ي حور هيبقي حلو جدا عليكي
حور : حبيبتي ي ماما
بتاعت الميكب يلا ي عروسه علشان الوقت ميخدناش
حور : اوكي يلااا
بعد فتره من تحضيرات كتير
هاني : لا حط الورد دا هناك ي رايس
راجل بتاع الزينه : حاضر ي استاذ
حمدي : الله المكان بقي حلو جدا
هاني : اه مشاء الله بقي شكله يفرح بجد
حماده جه وكان بيتكلم في الفون
حماده : اه ي احمد هاته في ايدك و انت جاي علشان ميتاخرش علينا وقفل معاه
حمدي : اي الدنيااا
حماده : الحمد الله كله تمام
عند حور كانت خلصت ميكب و بتلبس الفستان
و كانت قطعه من القمر بل القمر كله
سانيه : اي الجمال دا ي بنتي الله اكبر عليكي ربنا يحفظك
حور : حبيبتي ب سوسو انتي فستانك قمر خالص
سانيه : طب يلااا انا هروح علشان اجهز الدبل
حور : اوكي ي حبيبتي
بعد فتره جه احمد و حازم من الصالون
حماده : فين الي قولت عليه ي احمد
احمد : والله قولتله بس هوا قالي هاجي ووراك حور خلصت ولا لسه
هاني : هشوف اهو و اقولك
هاني طلع عند حورو بيخبط علي الباب
حور : مين
هاني : انا ي حبيبت بابا
حور : اتفضل ي بابا
هاني دخل : يالهوي اي الجمال دا الله اكبر ربنا يحميك ي حبيبتي و حضنها
حور : شكلي حلو بجد ي بابا
هاني : قمر ي روح بابا طب اي خلصتي انادي لي احمد
حور بتوتر : اوكي ي بابا انا خلصت
هاني : اوكي ي حبيبتي انا نازل انديلو اهو
هاني نزل لقا ميمي و ملك تحت
احمد : اي ي عمو خلصت
هاني : اه ي حبيبي خلصت اطلع يلا
احمد بفرحه : طلع جري علشان يشوفها
احمد دخل الغرف كان الباب مفتوح
احمد : ااااخ ي قلبي علي جمالك دا و شدها لحضنه قدام الناس كلها الي واقفه
حور : احمد الناس
احمد : يلا ي روحي الناس كلها جت تحت
حور : انا متوتره جدا
احمد : يلا علشان انا ماسك نفسي ب العافيه
حور : طيب يلا
احمد مسك اديها و نازلين من علي السلم
سانيه : لولولولولولولولوي
احمد و حور نزلو تحت و طلعو لي المعازيم
ملك بصت لي ميمي و عنيها هطلع نار و ميمي واقفه مصدومه واكن اتكب عليها مايه متلجه
الاغاني اشتغلت و احمد و حور و اصحابهم مولعين الفرح
الدي جي : و دلوقتي معانا مفاجاه من العريس اي العروسه
و فجاه حماده ماسك ايد المأزون و راح لهم
حور بزهول : ……
•تابع الفصل التالي "رواية حورية الاحمد" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق