Ads by Google X

القائمة الرئيسية

الصفحات

رواية طفلة النمر الفصل السابع عشر 17 بقلم بشرى شريف

 رواية طفلة النمر الفصل السابع عشر 

رواية طفلة النمر الفصل السابع عشر 


دخل حامد 
سلمى جريت عليه و حضنته و قالت: بابا وحشتني 
حامد بعيدها بقسوه و قال: اه اه 
سلمى بصت عليه بحزن و طلعت فوق و دخلت غرفة وصال تلعب معاهم 
نمر: نعم 
حامد: ايه يا نمر المعامله دى 
نمر: ما انا قولت لك مافيش كلام بينا 
حامد: ليه بقى
نمر: ليه مش عارف ليه مش كفايه امى اللى ماتت بسببك و اختى اللى جوزتها غصب عنها لواحد حقير 
حامد ببرود: و انت مالك بالموضوع 
نمر بغضب: مالى لا مالى دى اختى جوزتها و هى عندها 15 سنه جوزتها و هى طفله عارفه لولا انى كنت طفل و مش عارف حاجه كنت وقفت ليكى 
فاطمه: عيب يا نمر مهما كان دا ابوك و عيب كدا 
نمر بص بغضب و طلع 
و دخل اوضته و دخلت عليه سلمى 
سلمى قربت وحضنته و قالت: ليه كدا يا نمر
نمر حضنها و عيط زى الاطفال و قال: انا مش عارف ليه بيعمل كدا معانا 
سلمى ضمته اكتر و قالت: سيبك منه و قولى مش ناوى تتجوز
نمر: لا 
سلمى: ليه بس اجيب ليك عروسه قمر 
نمر: ايه انتى ها تعملى عليا الشغل دا قومى يا بت
سلمى: لا لا عييييب انا اكبر منك بخمس سنين بحالهم 
نمر: قومى يا اوزعه 
سلمى ضحكت و قالت: هجوزك يعني هجوزك 
نمر: غورى يا بت عايز انام 
سلمى خرجت و هى بتضحك و بعد وقت صغير دخلت فاطمه 
نمر: نعم يا ماما
فاطمه: انسى يا نمر و قرب من ابوك 
نمر بهدوا: مش هقرب يا ماما 
فاطمه: يا نمر
نمر و هو بيلف جسمه علشان ينام قال: تصبحي على الجنه يا ماما 
فاطمه بصت لي و قالت: و انت من اهلها يا ابنى و خرجت و بعد وقت دخل عمر 
عمر: نمر
نمر: امممم
عمر: عامل ابوك كويس انا اعرف انه غلط و غلط كبير بس الموضوع دا عدي عليه سنين كتيرر 
نمر: برا يا عمر
عمر: فاكر يا صاحبي 
نمر: براااا يا عمر
عمر: حاضر و خرج
 و بعد وقت دخلت وصال و راحت وقفت قدام وشه نمر و نمر حس ان فى حد واقف قدامه فا قال: هو انا مش ها نام بقى  و فتح عينه و قال: مين تاني عاوز يتكلم 
وصال قربت و طلعت علي السرير و دخلت فى حضنه نمر ابتسم لما عرف انها وصال لانه ماكنش شيفها بسبب ان النور مقفول 
نمر حضنها و قال: اى يا وصالى
وصال بتعب من اليوم: انا عايزه انام 
نمر: تعالي ننام انا و انتي 
اما تحت 
مريم: انا همشى انا 
فاطمه: لا استني يا بنتي 
مريم: معلش يا حجه فاطمه لازم امشي 
عمر: استني يا انسه مريم 
مريم: استني اى تاني 
عمر: استني نمر لما ينزل علشان ما يتعصبش 
مريم: حاضر 
و بعد وقت سعاد طلعت و خبطت على الباب
نمر صحي و قام فتح
سعاد: نمر بيه الغداء الجهاز 
نمر: تمام نازل يا سعاد 
و بعد وقت نزل نمر و معاه وصال اللى نايمه على كتفه 
وقعد وقعد وصال فى الكرسى اللى جنبه 
فاطمه: دى نايمه خالص 
وصال فتحت عنيها وقالت: انا عاوزه انام 
نمر: قولت لا ناكل و بعدين ننام 
وصال: يووووه 
عمر: كلى يا بت من غير دوشه 
وصال طلعت له لسانها 
سيف قرب و قعد على الكرسى اللى جنبها و قال: تعالى يا وصال ناكل انا و انتى 
وصال: بس انا عاوزه انام 
مريم: كلى شويه و نامى 
وصال هزت رأسها بالموافقه 
عمر: طب ما كان من الاول 
وصال: و انت مالك 
عمر بص عليها بغيظ 
حامد بغضب: اي شغل العيال الصغيره دا 
وصال خافت و نزلت من الكرسى مسكت فى نمر 
نمر طبطب عليها و قال: حامد بيه انت جى هنا تقعد يومين يبقى تلتزم بالقوانين 
حامد بص عليه بغضب 
نمر شال وصال و قاعده على الكرسي تانى و بدا ياكل و ياكلها و بعد الاكل 
مريم: انا همشى 
نمر: تمام يا مريم 
عمر: استنى هوصلك يا انسى 
نمر: لا خاليك يا عمر انا هوصلها 
 و بعد وقت نمر رجع و الكل نام بعد يوم طويل و بعد سنتين فى السنتين دى وصال اتعلمت و بتروح مدرسه بس مش بتخرج الا مع نمر و فى السنتين دول فى قصة حب اتنشأت و فى يوم دخلت مريم المكتب نمر بخجل من النظرات التي تلاحقها فى كل اتجاه 
 ‏نمر ببتسامه: حطى القهوه هنا يا مريم 
 ‏مريم بخجل: حاضر 
 و خرجت بسرعه 
 ‏عمر: هتعمل اى يا نمر فى الجماعه
 ‏نمر: انا عاوز انهى الموضوع 
 ‏عمر: انا مش عارف انت مستنى اى 
 ‏نمر: مش انا اللى مستنى
 ‏عمر: اااااه طيب بس اهم حاجه انهم نسيوا وصال 
 ‏نمر: اه بس الكل، ب هشام لسه 
 ‏عمر: الواد دا عايز يم، وت
 ‏نمر:هيحصل بس انا مش عايز امو، ته و انا اتسجن كله جى 
 ‏عمر: بس هو اتلم عن المره اللى فاتت 
 ‏نمر: دا اكيد انا ماكنتش ها سيبه بس لولا ان الجماعه اتصلوا بيا 
 ‏
 ‏فلاش باك 
 ‏
 ‏نمر دخل المخزن لاقى هشام مرمي على الارض من كتر للتعب و ان الرجاله عملت معه الواجب
 نمر قرب منه بغضب و نزل ل مستوى و ضربه ضربه خرجت الدم من بقه نمر كان فى يده حديده و فضل يضرب بيها هشام لحد ما كان ها يموت بس جت لي مكالمه ان هو يسيب هشام و فعلا سابه 
 ‏
 ‏اند باك 
 ‏
 ‏و بعد وقت نمر و عمر راحوا و اول لما دخلوا وصال جريت على نمر 
 ‏نمر شالها بحب و قال: وصالى عامله اى فى المدرسه 
 ‏وصال: الحمدلله المدرسه حلوه 
 ‏عمر: تعالى يا سوسو 
 ‏وصال نزلت و راحت لعمر و قالت: نعم يا ابيه 
 ‏عمر نزل لمستواها بحب و قال: خدى الحلويات دى 
 ‏وصال فرحت و حضنته و خدت الحاجه و جريت 
 ‏نمر: ايه دا انتى مش عاوزه الحاجات الحلوه بتاعتك 
 ‏وصال قربت منه و نمر طلع حاجات حلوه كتير و وصال خدتها و حضنته و بستها و جريت 
 ‏نمر و عمر سلموا على الكل و دخلوا المكتب
 ‏نمر: عمر انا قررت اتجوز
 ‏عمر : و مين سعيدة الحظ 
 ‏نمر: مريم
 ‏
 ‏
 •تابع الفصل التالي "رواية طفلة النمر" اضغط على اسم الرواية


reaction:

تعليقات