رواية قلبي الأعمى بقلم ندى محمد
رواية قلبي الأعمى الفصل الثالث 3
ولسه جاى مازن يفتح عربيته لقى عربيه جايه بسرعه كبيره اوى ناحيته ولسه جاى يبعد بس ملحقش وبعد ثوانى مكنش حاسس مازن بأى حاجه
جوا الكافيه سمعو صوت خبط عربيه وناس بتزعق فطلعو برا بسرعه لقو مازن مرمى على الأرض ومش باين منه اى حاجه من الدم
نور وهى بتحاول تحرك رجلها وتكدب عينيها أنه ميبقاش دا مازن اللى اتخبط وبعد ما قربت منه اتأكدت أنه هو فعلا وصرخت فى الموجودين اطلبوا الإسعاف بسرعه انتو واقفين تتفرجووو
وشالت دماغه من على الأرض وحاولت توقف النزيف بالشال بتاعها وبعد ماوصلت الإسعاف ركبت معاه وطول الطريق وهى بتعيط وبتدعى أنه يكون بخير
'ومليكه فضلت واقفه قدام الكافيه ومظهرش اى ردة فعل خوف علي مازن '
اول ما وصلو المستشفى نور وهى بتزعق فى اى حد قدامها : دكتور بسرعه
جه الدكتور ودخلوه لاوضة العمليات وكل دا ونور عينيها بقت شبه الدم من العياط وهى بتبص على الاوضه وعلى الدم اللى على هدومها ودموعها نازله بدون وعى منها
اترمت على الأرض وضمت رجليها لجسمها وهى بتفتكر كل ذكرياتهم مع بعض وان مفيش يوم بيعدى من غير مشاركته ليها ولا ضحكهم
" نور. : يامازن هات الكتاااااب متهزرش
مازن : لا اعمليلى اكل الاول
نور : ماتروح لأمك تعملك وانا مالى
مازن : ماشى يانور اتفضلى كتابك ومش عايز اكل يارب اموت
نور بعد مارمت الكتاب وجريت عليه وضربته: متقولش كدا تانى يامازن انا مقدرش اعيش من غيرك انت صاحبى
مازن : خلاص اسف متعيطيش يلا بقا اعملى الأكل وانا هنزل اجيب شيبسى
نور وهى لسه جايه تتكلم : ءء
مازن : عارف ومصاصة ولبان للست هانم اى طلبات تانيه
نور : وسكر كمان علشان نعمل شاى
مازن : ياخبر ازاى والسكر موجود قدامى
نور وهى بتهدده بالسكينه : ولاااا انشف كدا لأشقك
سابها مازن وطلع يجرى وهو بيضحك "
فاقت نور على صوت اوضة العمليات وهى بتتفتح قامت بلهفه وسألت الدكتور : نور ..نور طمنى عليه هو كويس
الدكتور : احنا عملنا كل اللى نقدر عليه الباقى على ربنا ، الخبطه كانت شديده جدا على دماغه ، احنا عملنا العمليه ولسه هنحطه تحت المراقبه اربعه وعشرين ساعه لحد ما نشوف فى اثار جانبيه ولا لا
نور وهى مش قادره تمسك دموعها : طب ممكن اشوفه
الدكتور : مينفعش دلوقتى هو لسه مفاقش تقدرى تستنى لحد ما يفوق وتدخلى تطمنى عليه
نور ببكاء : تمام شكرا يادكتور
معرفتش تعمل ايه غير أنها تقعد فى مكان وتكلم ربنا وتدعى أنه ميصحلوش اى حاجه .
فى مكان تانى وبيت شكله غريب ومليان بالكره والسواد
ادهم : نفذت ؟
المجهول : اه يباشا وان شاء الله تسمع خبر موته الصبح
ادهم بكل كره : اسمع الخبر واتأكد أنه مات وبعدها تعالى خد هديتك منى ،وقفل معاه
فى بيت مليكه
رجعت مليكه البيت
والدتها : ايه يامليكه رجعتى بدرى يعنى
مليكه بكل برود : اصل مازن خبطته عربيه واتنقل للمستشفى فمتعشيناش
ام مليكه بصدمه : طب هو كويس وازاى تسيبيه كدا لوحده
مليكه : ماما بقولك ايه انا تعبانه وكمان هو مش لوحده معاه بنت خالتو والصبح هبقى اروح اشوفه
"فى المستشفى "
نور بعياط شديد: ايوا يااحمد مازن عمل حادثه ودلوقتى احنا فى المستشفى
احمد بفزع وخوف : انا جاى حالا انتى ف انهى مستشفى
وبعد شويه من الوقت كان احمد مع نور وبيحاول يهديها ويطمنها
عدى وقت كتير من القلق والخوف وفجأه جه الدكتور وقال تقدرو تدخلوا تطمنو عليه هو فاق بس ياريت بلاش تخلوه يتكلم كتير علشان ميتعبش ، نور مستنتش الدكتور يكمل كلامه وكانت جوا الاوضه عند مازن
نور بعياط وجريت عليه مسكت أيده : مازن انت كويس طمنى عليك
مازن بتعب : انا كويس يانور متقلقيش
نور بقلق : مغمض عينك ليه
مازن : مش عارف فيها حرقان مش قادر افتحها
نور طلعت بسرعه وندهت على الدكتور علشان يدخل يشوف مازن ماله
الدكتور : حاول تفتح عينك كدا
مازن وهو بيحاول يفتحها : بتحرق اوى مش قادر حاسس بسكاكين فيها
الدكتور معلش حاول
مازن بعد ما فتح عينه : الدنيا سوده ليه !! انتو فين و...
يتبع الفصل التالي اضغط على ( رواية قلبي الأعمى) اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق