رواية حياة الأسد بقلم جنة الفردوس
رواية حياة الأسد الفصل السادس 6
طلع اسد عند حياه وكانت الصدمه حيااااه..
حياه كانت منهاره من العياط وقعده مسكه السك**ينه وهت*موت نفسها
اسد بخوف: حياه اهدى اهدى حياه انتى هتعملى ايه كدا حرام عليكى هت**موتى نفسيك انا انا اسف حقق عليا بس بلاش تعملى كدا
حياه بعياط جامد اوى: ابعدددد عننننى متقربش منى انا هم*وت نفسى وارتاح من الدنيا والعيشه دى كفايه بقا انا استحملت كتير اوووى خلاص انا تعبت كل يوم ض*رب وأهانه وشت**يمه حرام عليكو انا عملت ايه لكل ده حتى لما قولت اتجوز علشان ارتاح من العذ*اب اللى شوفته من جوز ماما جوزى كمان طلع نسخه منو حرام عليكو ااااااه 💔😭
اسد بحزن: انا اسف ياحياه حياه انا مش وحش زى ما انتى شيفانى كدا علشان خطرى بلاش تعملى كدا اوعدك انى مش هزعقلك ولا هض***ربك تانى والله
حياه بدموع: كذاااب كلكو كذبين انا خلاص هريح نفسى وهريحكو كلكو
حياه من كتر العياط انهارت واغمى عليها
اسد: حياااه قومى علشان خطرى قووومى
شالها وحطها على السرير والدكتوره جت وكشفت عليها
اسد بخوف: خير يادكتوره
الدكتوره: يافندم المدام تعبانه اوى وجسمها ضعيف جدا وانا قولت لحضرتك امبارح انها لازم ترتاح واضح انها اتعرضت لصدمه وده اده لنهيار عصبى لازم ترتاح يافندم لازم وياريت تاكل كويس وبلاش تتعرض لى اى صدمه
اسد: حاضر يادكتوره شكرا لحضرتك
اسد دخل عند حياه وقعد جمبها على السرير وهو ينظر لها نظرات حزن ويقول انا اسف والله انا مكنش قصدى وصلك لكدا انتى شكلك قسيتى فى حياتك كتير اوى وانا بدل ما اخفف عنك زودتها عليكى
حياه بتعب وهى مش واعيه بتقول حرام عليك يابابا متضربنيش انا انا معملتش حاجه اااااه وبتصحه من النوم وهى يتصرخ ومخضوضه
اسد: اهدى ياحياه اهدى ده انا اسد
حياه: اابعد عنى ااانا خ خايفه منك متقربش منى
اسد: خايفه منى انا ياحياه
حياه: اه اه خايفه منك انت ابعد عنى
اسد: حياه انا اسف مكنش قصدى اخوفك انا اتضيقت لما نزلتى تحت وغيرت عليكى اوى
حياه: غيرت عليا من مين من اخوك وابوك وجدك
اسد: حياه انتى متعرفيش ابويا
حياه: مش عايزه اعرفوا انا عايزه امشى من هنا
اسد بغضب: تمشى تروحى فين انتى مراتى على فكره
حياه: مراتك ازاى وانت بتض**ربنى وبتز***عقلى وانا بخاف منك وكمان بتقول عنى رخيصه وكل يوم فى حضن واحد شكل بقا انا رخيصه يا اسد
اسد بحزن على وجعها: انا اسف بس انتى متعرفيش انا حصلى ايه انا من 3 سنين بس مكنتش كدا كنت انسان عادى وحبيت بنت كانت كل حياتى لكن هى خنتنى وخلتنى فقدت الثقه فى كل البنات
حياه بدموع: طيب وانا ذنبى ايه ليه تحكم عليا من غير متعرفنى وتقول عنى رخيصه اهه اهه
اسد: انا اسف حقق عليا
اسد سابها وطلع
حياه: اسد رايح فين
اسد: هسيبك ترتاحى
حياه: متتأخرش عليا
اسد: حاضر نامى انتى
نروح بقا عند حامد
حامد: انتى يابت يانور
نور: نعم يابابا
حامد: اجهزى ياختى النهرده بليل فى واحد هيجى ياخدك بالعربيه وهيرجعك الصبح بس عايزك بقا تظبطى وطبسطى على الاخر
نور: ياعنى ايه يابابا انت عايزنى ابقا فتاه ليل حرام عليك يابابا
حامد: اسمعى الكلام يابت ولا عايزه تض*ربى
نور بعياط: اه يابابا عايزه انض**رب تعاله اضر**بنى لكن مش هعمل اللى انت بتقول عليه ده
حامد: طيب ايه رأيك بقا هتض***ربى وهتعملى اللى انا قولت عليه
ومسك حامد الخرطوم وفضل يض**رب فيها
نور: اعااااا اااااااه حرام عليك بقا سبنى فى حالى
الام: اييييه انت اتجنيييت خلاص سيب بنتى فى حالها كان يوم اسود يوم متجوزتك
حامد نزل فيهم ض*رب هما اللى التنين
نرجع ل اسد كان فى غرفه الرياضه وهو غاضب جدا جدا ومتعصب ويقول فى نفسه
ايه يا اسد فوق بقا لنفسك البت كانت هتموت نفسها بسببك انت بقيت خطر عليها خوفتها منك مش كل البنات زى دينا منك لله يا دنيا فاق اسد من شروده على صوت حياه
حياااه: اعاااااا الحقوووونى
يتبع الفصل التالي: اضغط هنا
الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة: "رواية حياة الأسد" اضغط على أسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق