رواية حور الزين بقلم رقية حمدي
رواية حور الزين الفصل الثالث 3
حور بدموع: لا متشيلش ذنب انت اجمل من انك تشيل ذنب حد انا كويسة و مش هجبرك تحبنى ولا تتقبل فكره انى مراتك انا عيزاك تعيش حياتك عادى خالص ولا كإنى موجوده وعيزاك...
فى اللحظة دى حور مقدرتش تمسك نفسها من العياط وزين مصدوم من كلامها وفهم من كلامها انها بتحبه
حور بتحاول تهدى: عيزاك تتجوز هيبقى اسعد يوم فى حياتى لما اشوفك مع الى بتحبها بس ليا شرط واحد افضل على زمتك
زين بزعل: من ورا قلبك الكلام ده كله
حور بكذب: لا ده من قلبى
زين: لا عمرى ما اصدق
حور وعنيها كلها دموع: كفاية تعبت والله
زين : طيب ممكن تهدى انتى عايزه اى دلوقتى؟؟
حور بدموع: متطلقنيش
زين بيحاول يهدى: حاضر متخافيش...يلا اجهزى علشان اوصلك الكلية
حور: حاضر
فى عربية زين قدام الكلية
زين: حور ركزى فى دراستك وحاولى تفصلى جامعتك عن مشاكل البيت
حور بأبتسامه: حاضر
زين نزل من العربية علشان يطمن على حور انها دخلت الكلية وفجأه لقاها جايه تجرى عليه واترمت فى حضنه
زين بحنية: فى اى يا حور فجأه كده
حور بضحك: ريحتك انا ادمنتها خلاص
زين بضحك: كفاية هتخلصيها بقا
حور: متتأخرش يا ابيه
زين: بردو ابيه ، حاضر مش هتأخر المهم خلى بالك من نفسك اى حاجه تحصل كلمينى
حور: حاضر
****فى شركه العربى
الباب خبط
زين: ادخل
ادهم ( صاحب زين الانتيم): اى يب.... اى ده مالك انت عامل كدة ليه؟؟
زين بعصبية: مفيش...انت جاى ليه؟
ادهم: لا ده انت مش طبيعى ، انت لو خبيت على اى حد مش هتعرف تخبى عليا انا
زين بحزن: بابا جوزنى بنت صاحبه غصب عنى
ادهم بصدمه: اى ده حصل امتى ده؟!
زين: امبارح
ادهم بصدمه: امباااارح!!! طب وانت عامل كده ليه اكيد مش ده الى حصل بس
زين: الوحيد الى بيفهمنى، اولا حور اصغر منى ب11 سنه تقريبا طول عمرى بعتبرها اختى...عمرى متخيلتها غير اختى وبس
وحكى له الى حصل
ادهم بعتاب: كده يا زين البنت وحيده وانت تعمل كده
حكى له زين باقى الى حصل
ادهم بعصبية: لا حنين اوى يا خويا
زين: مش هتبقى انت كمان عليا سيبنى اكمل
ادهم: ريحتك! اشمعنا
زين مش عارف فضلت قاعده كده بتاع ربع ساعه ولما اتكلمت قالتلى انها عايزه تفضل فى حياتى حتى لو مش هيبقى مبنا حاجه وقالتلى عيش حياتك عادى كأنى مش موجوده واتجوز لوعايز
ادهم: هى اسمها اى
زين: حور
ادهم بحزن: دى على اسم اختى نفسى الاقيها بقا المهم حور بتحبك يا زين
زين: ان شاء الله تلاقيها هحاول ادورلك عليها تانى....بتحبنى اى يا ادهم بس انا الى مربيها لأن ابوها يبقى صاحب بابا فكانوا دايما عندنا
ادهم بعتاب: دى بتموت فيك يا زين حرام عليك كسره قلبها دى البنت وحيده دى ملهاش غيرك حرام عليك الى عملتوا فيها
زين بضيق:مش عارف اتقبلها انها مراتى حتى مش عارف اتعامل معاها كويس انا طول عمرى تعاملى مع رجاله ومتعاملتش مع بنات غير طليقتى وكرهتني فى صنفهم اساسا لا وهى كمان رقيقة اوى كل لما اقولها كلمه تروح معيطه
ادهم: طلقها يا زين دى مش هتقدر تستحملك
زين: طلبت منى منطلقش
ادهم: زين اهدى معاها كده وبراحه ولو انت عارف انك مش هتقدر وهتكسرها اكتر طلقها والى يحصل يحصل احسن ما تتكسر عمرها كله
زين بحزن: حاضر يا ادهم
عدى اليوم وحور خلصت محضراتها ومستنية زين
حور بقلق: رد يا ابيه بقا انت اتأخرت اوى يارب ميكونش حصل حاجه
**عند زين
زين: اليوم كان متعب اوى يا ادهم انا اتهديت والله هى الساعه كام
ادهم: اه والله الواحد تعب جامد، الساعه 5 وعشره
زين بخضه: يانهار ابيض انا اتأخرت اوى
ادهم باستغراب: اتأخرت على اى
زين: على حور قالتلى هتخلص الساعه 3 ونص
ادهم: طب كلمها اطمن عليها كده وعرفها انك جى
زين: الموبيل فصل شحن
ادهم: روحلها بسرعه يلا زمنها لوحدها
*عند حور
حور بدأت تعيط من قلقها على زين: رد بقا ونبى رد طمنى عليك
حور بتبص وراها لقت زين واقف وبيدور عليها جريت عليه واترمت فى حضنه
حور بعياط ونفسها بدأ يروح: ز...زين كنت فين انت كويس حصلك حاجه
زين بحنية: اى يا ماما فى اى انا كويس خالص مفيش حاجه ، انتى نفسك بيروح كده ليه براحه ، انتى بردو بتعيطى مش انا قلتلك متعيطيش يا حور
حور بنفس متقطع: كن.....
زين: هشششش بلاش كلام تعالى نروح العربية بس
*فى العربية
حور بتعب: خليك جمبى يا ابيه انا تعبانه بجد
زين بحنية: انا موجود اهو ، تعالى فى حضنى يا حور
زين شال حور على رجله واخدها فى حضنوا و فضل يبوس شفايفها برقة لحد ما هديت شوية وفاقت
حور: ابيه زين والله انا معيطش ولا اى حاجه وكنت كويسة لحد ما كلمتك ولقيت موبيلك مقفول مت من الخوف والله وكمان اتأخرت قولت ان حصلك حاجه
زين: انا اسف والله موبيلى فصل وانا اتلخمت فى الشغل والوقت سرقنى
حور: متتأسفش محصلش حاجه، يلا نروح بقا شكلك جعان اوى
زين: لا احنا هنروح للدكتور الأول
حور بخضة: دكتور اى انت كويس
زين: لا مش ليا لازم اطمن عليكى ازمه التنفس الى بتجيلك دى مش طبيعيه
حور:يوم تانى انت شكلك تعبان جامد وكمان منمتش
زين: لا اطمن عليكى بس الأول
*عند الدكتور
الدكتور: هى المدام بتقعد قد اى مش عارفة تتنفس
زين: ربع ساعه تقريبا بتحاول تأخد نفسها بصعوبه
الدكتور: هو الى بيحصل ده طبيعى بس بيبقى دقايق مش ربع ساعه، هى المدام ضعيفة جامد وضغطها عالى اوى
زين بقلق: يعنى المفرود نعمل اى دلوقتى
الدكتور: هتركب محاليل وان شاء الله تبقى كويسة
حور نايمه ومركبه محاليل وزين جمبها قلقان عليها
حور: مالك يا ابيه قلقان كده ليه ؟
زين: ازاى مقلقش يعنى
حور اتوجعت من الكانيولا : اه اه ايدى...انا كويسة يا ابيه متقلقش
زين مسك اديها بحنية: الف سلامه عليكى معلش هتخلصى اهو ونمشى ، واعملى حسابك ان مفيش كلية غير ما اطمن عليكى وتبقى كويسة
حور: اصلا كنت عايزه اقولك انى لما ارجع الكلية ان شاء الله معدش ينفع توصلنى
زين: لا طبعا هوديكى واجيبك
حور: لا مينفعش لأن كده هنروح مع بعض ومين هيعمل الأكل ليك يعنى
زين: لا انا هقول لماما وهى تعملنا الأكل
حور: لا مينفعش يا ابيه طنط تقول عليا اى مش عارفة اهتم ببيتى يعنى
زين: خلاص هجيبلك حرس يودوكى ويجبوكى
قاطعتهم الممرض: زين باشا كده المحاليل خلصت ممكن اجى افك الكانيولا علشان لو عايزين تروحوا
زين: لا انا عايز ممرضة
الممرض: حاضر
حور: ليه يا ابيه ما هو كان موجود كنا خلصنا
زين: مش هخلى راجل يلمسك يعنى
الممرضة بتخبط على الباب: ممكن ادخل
زين: ادخلى
الممرضة: مدام حور متشديش اعصابك علشان ايدك متتعورش
حور بقلق: هى بتوجع
الممرضة: اه شوية
حور بصت لزين بمعنى انها خايفة
زين: حور تعالى فى حضنى واديلها ايدك ومتبصيش
زين اخدها فى حضنه هو فعلا كان خايف عليها اوى كان باين عليها انها موجوعه فعلا
زين بعصبية: متخلصى انتى كمان انتى بتفكيها ببط وبتوجعيها اكتر
حور بوجع: لا هى مبتوجعنيش يا ابيه
زين: بس يا حور انتى مش شايفة منظرك
الممرضة خلصت وقالت ليهم: ابقى حطلها تلج مكان الأبره
زين: حور قادره تمشى ولا اشيلك
حور بضحك: لا شيلنى..
يتبع الفصل التالي: اضغط هنا
الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة: " رواية حور الزين" اضغط على أسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق