رواية حور الزين بقلم رقية حمدي
رواية حور الزين الفصل الرابع عشر 14
حور بأستفزاز: انا مراته اى رأيك
مروه بصدمه: مراته!!
حور: اه مراته ، انتى عايزه اى دلوقتى
مروه بتتجاهل كلام حور: كنت عايزه من حضرتك امضه على الورق ده
مضى زين الورق و هو بيديه لمروه قصدة تلمس ايده طبعا حور شافتها ومسكت نفسها بالعافية علشان متجبهاش من شعرها بعد ما مروه مشيت
حور بعصبية: البتاعه دى تمشى من هنا يا زين
زين بيغيظ حور: بس دى حلوه اوى اقصد شغلها حلو اوى
بصتله حور وعنيها مليانه دموع ودموعها نزلت على خدها ومتكلمتش
زين بحنية: يا خرابى انتى بتعيطى لا لا خلاص همشيها والله انا كنت بدايقك بس
الباب خبط
زين: ادخل
رزان: فى واحده اسمها شاهيناز عايزه حضرتك
زين: تمام دخليها
حور بتريقة: هو انت على طول كده بيجيلك ستات بس
زين بضحك: والله ابدا ده حظك
حور: حاسب كده بس علشان لو عملت حاجة اجيبها من شعرها
زين: حور نهدى انا بحبك انتى بس
حور بهزار: على طول بتثبتنى بكلامك ده
قاطعتهم شاهيناز: ازيك يا زين عامل اى وحشتنى والله اوعى تكون مش فاكرنى ازعل منك
زين بحراج: معلش فكرينى انتى مين
شاهيناز بتمد اديها علشان تسلم: انا شاهيناز مجدى كنا زمايل فى الكلية
مدت حور اديها وسلمت عليها: اهلا وسهلا معلش بقا مش بيسلم على بنات
زين: اه افتكرتك اهلا وسهلا
شاهيناز بسخربية: دى مراتك
زين: اه مراتى حبيبتى ربنا يخليها ليا
حور : فرحنا يوم الخميس الجى اكيد لازم تيجى
شاهيناز: احم مبروك
زين: الله يبارك فيكى ، كنتى جاية ليه بقا
شاهيناز: طبعا انتوا من أعلى الشركات الى بتصمم الفلل فكنت جاية عايزه اصمم الفيلا بتاعتى تبعكوا
زين: تمام ان شاء الله حضرتك دلوقتى روحى مكتب استاذ رؤوف وقوليلوا حضرتك عايزه اى بالظبط وشهر بالكتير والتصميم هيبقى جاهز
شاهيناز: ياريت لو فى وقت اقل من كده لأنى هسافر
زين: تمام ان شاء الله هنحاول
شاهيناز بدلع: باااى
اول ما خرجت
حور بتريقة: باى يختى ياريت منشفكيش تانى
زين: يالهوى عليكى لما بتغيرى
حور: انت مشفتش نفسك يعنى عملت اى لما كنا فى الصيدلية والصيدلى كان بيبصلى لحقناك قبل ما تموته الحمد لله
شالها زين: الى يقرب من حاجه ملكى اقطعله ايده ما بالك لو مراتى ده انا اموته
حور بكسوف: نزلنى يا زين مينفعش حد يشوفنا كده
زين: هو انا مقلتلكيش ده احنا هنخرج كده قدام الشركه كلها
خرج زين وهو شايلها فعلا والشركه كلها كانت بتتفرج عليهم
وصلوا للعربية وزين فتح لحور الباب: اتفضلى يا اميرتى
ركبت حور وركب زين جمبها حطت حور اديها فوق ايد زين وهو فضل ماسك اديها طول الطريق
*فى الفيلا
زين بصوت عالى: يا استاذ ادهم
ادهم: خير
زين: بعت شاهيناز على عندى ليه
ادهم بضحك: عملت معاها اى
زين بتبريقة: انت كنت عارف ان حور عندى صح
ادهم بضحك: اه الصراحه
زين بغيظ: حور كانت هتجيبها من شعرها يا بنى آدم
ادهم بخبث: هى قالتلى انها عيزاك وانا طبعا مش بدخلك اى حد اساسا بس قولت حور جوه ادخلها بقا
زين قام يجرى ورا ادهم: والله لو مسكتك هعمل منك لحمه مغرومه
ادهم قام يجرى: لا لا استهدى بالله كده يا زين ده احنا عشرة عمر بردو
زين: والله لجيبك ده انت بدأت اللعب من بدرى اوى
جرى ادهم وقف ورا حور: لو ضربتنى هتيجى فى مراتك انت حر
حور واقفة فطسانه على نفسها من الضحك
وكلهم قاعدين بيتفرجوا عليهم ويضحكوا
سيليا وهى بتضحك: خلاص يا زين مش هيعملها تانى سيبه علشان خاطرى
حور وهى بتضحك: خلاص يا زين ادهم عرف غلطه
زين بتكبر: يعتزر
ادهم: انت مالك انت انا هعتزر لحور هى الى دمها اتحرق انت هتلاقيك كنت طاير فى السما من الفرح
زين بضحك: دى حقيقة الصراحه.. اعتزرلها بقا
ادهم لحور: انا اسف يا قمر
حور: وانا مش زعلانه اصلا
ادهم همس لحور: استنى هنرفزه دلوقتى
وراح ادهم بايس حور من خدها
زين بغيظ: مش هترتاح غير لما تضرب على فكره
ادهم قعد جمب سيليا: متيجى اقولك كلمه سر فوق
سيليا بكسوف: لا مش عايزه اعرف
ادهم: ادلعى كمان مااشى
خلص اليوم وبدأ يوم جديد بأحداث جديده
*تانى يوم الصبح
زين بيصحى حور: حورى ... حورى قومى بقا وراكى جامعه
حور بنعاس: صباح الخير
زين: صباح النور ، ادخلى يلا خودى شاور والبسى علشان ننزل
حور: حاضر
دخلت حور اخدت شاور وطلعت بالفوطه وكان شعرها بينقط ماية
اتخضت حور ومسكت فى الفوطه جامد: اى يا زين خضتنى منزلتش ليه
زين بسرحان: اى الحلاوه دى يا خرابى عليا دى امى دعيالى
جريت حور ودخلت الحمام تانى وقفلت الباب
حور بكسوف: اطلع يا زين يلا انا اتأخرت
زين: طب بوسه ونبى بوسه واحده
حور: لا لا اطلع بقا انا سقعت وعايزه البس
زين: والله بوسه واحده وهخرج
حور: اووف عليك
فتحت حور الباب
زين بحب: بوسيني انتى
حور: طب انزل شوية
نزل زين فى مستواها فجت تبوسوا راحت ماسكه وشه
حور بكسوف: مش واثقة فيك الصراحه
وباسته
زين: انا نازل زى ما وعدتك اهو 5 دقايق والاقيكى تحت
نزل زين لقا كله تحت الا سيليا
زين بتريقة: طبعا الست هانم لسة بتلبس
ادهم: طبعااا
نزلوا هما الأتنين وادهم وصلهم
*عند الجامعه
سيليا: دودو انا هخلص بدرى على 2 كده هبقى اكلمك
ادهم: ماشى يا قلب دودو، وانتى يا حورى
حور: لا يا ابيه هخلص على 4 تقريبا هبقى اكلم زين
ادهم: مش فارقة الى فينا فاضى ساعتها هيجيلك ، يلا باى
الأتنين: باى
حور: باى يا سيليا اشوفك فى البيت
سيليا: باى يا حبيبتى
*فى كلية حور
ريناد(واحده حور اتعرفت عليها اول ما راحت الكلية): عاش من شافك يا ست حور وحشتينى والله
حور: وانتى كمان والله، معلش بقا شوية مشاكل فى البيت
ريناد: خير ، يلا بس علشان عندنا محاضره لدكتور محسن وده رخم اوى
بعد المحاضره
حور: اوووف اخيرا خلصنا
ريناد: ايوه اخيرا ، تعالى نروح نشرب حاجه على ما يجى معاد المحاضره الجاية
*عند الكافتيريا
ريناد بضحك: خليكى هنا يا قزعه هروح اجيب الحاجه واجى
حور واقفة مستنية ريناد لقت حد بيخبط على ضهرها
كامل: انسه حور صح؟
حور: ايوة انا مين حضرتك؟
كامل: انا كامل احمد معاكى هنا فى الكلية وكنت حابب اتعرف عليكى
حور بجدية: اهلا وسهلا ، لا معلش مش بتعرف على حد وحاسب من هنا
كامل برخامه: ولو محسبتش
حور بعصبيه: هجبلك الأمن
قاطعتهم ريناد: يلا يا....مين ده
حور: والله معرف اى الأشكال دى يلا يا بنتى
بعد مرور 4 ساعات
*فى الشركه
ادهم: حور قالتلى انها هتخلص على 4 كده وسيليا قالت هتخلص بدرى
زين: خلاص هبقى اجيب انا حور وهات انت سيليا
ادهم: اهى جت على السيره اهى ، الو
سيليا: الو يا حبيبى
ادهم: خلصتى يا حبيبتى
سيليا: اه
ادهم: جايلك اهو مش هتأخر
زين: هتيجى هنا تانى ولا هتروح
ادهم: لا هاجى تانى عايز أنجز شوية شغل علشان اعرف اقعد يومين اجازه بعد الفرح
زين: ماشى
بعد مرور ساعتين
*فى الجامعه
ريناد: خطيبى خلاص جه اهو يلا باى
حور: باى
حور لنفسها: مفيش مره ترد يا زين
كامل واقف بيراقبها من بعيد
كامل: والله لخدك بمزاجك او غصب عنك
فى الفيلا
ادهم: انا ماشى يلا باى
سيليا: رايح فين
ادهم: هرجع الشركه ورايا شغل كتير
سيليا: تمام خلى بالك من نفسك
*فى جامعه عند حور
حور لنفسها: الساعه بقت 6 وانت مجيتش يا زين ياريت ميكونش فى حاجه ، هكلم ادهم يارب يرد ، انت كمان موبيلك مقفول
*فى الشركه
زين بتعب: اوووف تعبت
ادهم بقلق: يالهوى الساعه كام
زين: 6
الأتنين بخضه: حور
زين: هروح ليها انا روح انت
10 تقايق وزين وصل عند الجامعه
اول ما زين دخل الجامعه لقا حور قاعده على تربيزه وبتعيط
جرى عليها زين: حور انا اسف والله اسف
اترمت حور فى حضن زين: اتأخرت كده ليه
زين: اتشغلت ونسيت خالص، يلا نمشى ونتكلم فى البيت
حس زين بشهقات حور بتعلى من قله النفس
زين بخضه: لا لا اهدى براحه مفيش حاجه والله انا جيت اهو خلاص
حور بنفس متقطع: قق..قلقتنى عل...عليك
زين: هششش بطلى كلام
شالها زين للعربية
*فى العربية
زين مقعد حور على رجله وحاضنها جامد :براحه يا قلبى اهدى والله انا كويس
راحت حور فى النوم من كتر العياط
*عند الفيلا
زين بيبص على حور لقاها نامت فى حضنه شالها ودخل بيها الفيلا
ادهم بخضه: اى حور مالها
زين بهدوء: وطى صوتك حور نايمه
سيليا بقلق: يعنى هى كويسة
زين: نامت من كتر العياط علشان اتأخرت عليها
طلع زين فوق قبل حتى ما يسمع ردهم
*فى أوضة زين وحور
زين بيحط حور على سرير لقاها مسكت ايده وقالت: خليك جمبى
باس زين حور من جبينها وقال بحنية: حاضر
عدى اليوم فى سلام
تانى يوم الصبح:
حور: ما تصحى بقا يا زوزو
زين بنعاس: قلب زوزو
حور: صباح الخير
زين: صباح النور، جهزتى
حور: اه من بدرى
زين: حاضر قايم اهو
*تحت على السفرة
زين: انا هوقف حراسة على باب الجامعه علشان لو اتأخرت هما يروحوكى
حور: ماشى
ادهم: هوصلكوا انا
زين: لا وصل انت سيليا انا عايز اوصل حور
ادهم بغمزه لحور: الله يسهلك يا ستى
اتكسفت حور
احمد: روحوا انتوا بقا كليتكوا وانا هاخد قطتى دى افسحها
نورهان: بجد هنتفسح انا قايمه اجهز
وكلهم ضحكوا
زين: يلا يا حورى
*فى عربية زين
زين بحنية: حور معنتش عايزك تعيط تانى لو سمحتى
حور والدموع اتجمعت فى عنيها: ببقى قلقانه عليك
زين: طب متعيطيش بس ، متخافيش عليا يا حبيبتى
حور: اوعدني تخلى بالك من نفسك
زين: اوعدك، المهم لو اتأخرت عليكى موبيلى مقفول اى حاجه حصلت تطلعى للحراسة على طول
حور: حاضر
زين: وصلنا اهو
حور: باى
*فى الكلية بعد ساعتين
ريناد: انا هروح الحمام خليكى هنا
حور: ماشى
كامل: حور
حور بجدية: نعم
كامل: بصى انا هدخل فى الموضوع على طول انا مش بحب اللف والدوران انتى عجبانى اوى وعايزك ليله وضحك بخبث ولو عايزه اكتر انا معنديش مشك...
قاطعته حور بقلم على وشه: انت قليل الأدب ومش محترم واياك تكلمنى تانى وإلا مش هيحصلك طيب
جت حور تمشى مسكها كامل جامد من دراعها: والله لوريكى على القلم ده
حور بوجع: اوعى سيب ايدى
اتلم الناس على صوتهم ودخل واحد من الحرس يشوف فى اى
كامل وهو ماسك حور من دراعها: هاخد منك الى عاوزه زوق عافية بقا
حور بعصبية: سيب دراعى يا حيوان
واحد من الحرس لسة هيدخل جه الأمن واخدهم على مكتب العميد
أمير(واحد من الحرس) لواحد تانى من الحرس: حور هانم بتتخانق مع حد جوه بس ملحقتهاش اخدوها على مكتب العميد انا هحاول ادخلها خليك هنا
واحد من الحرس: تمام
*فى مكتب العميد
كامل بكذب: دى واحده مش متربية جايه تقولى تعالى وكلام قله ادب
العميد: تمام يا كامل باشا احنا هنتصرف معاها
حور بعياط: انت كداب والله ما حصل ده كان بيقول كلام وحش اوى
*بره المكتب
امير: الو
زين: اى يا أمير فى حاجه
امير: زين باشا حور هانم كانت بتتخانق مع واحد وبتعيط واخدوها على مكتب العميد ومش عارف ادخلها
قفل زين فى وش أمير وركب عربيته و5 دقايق ووصل الجامعه
الأمن: حضرتك داخل فين
زين بعصبية: مكتب العميد فين
وصل زين عند المكتب ومخبطش فتح الباب على طول
العميد بأرتباك: اهلا زين باشا
جريت حور على زين واستخبت فى حضنه
زين بعصبية: اى الى حصل
كامل: الهانم جاية تقولى عيزاك وكلام قليل الأدب وضربتنى بالقلم
زين وهو بيقرب منه: كرر الى قولته ده تانى كده علشان مسمعتش
مستناش زين كامل يتكلم ونزل فيه ضرب: انت عاااارف دى مرات مين يا حيوان ولا اعرفك
بعدهم الأمن عن بعض بالعافية
زين بعصبية: دى حرم زين العربى تعرفه ولا اعرفك هو مين
قاطعه صوت حور الباكى: خلاص يا زين
زين بعصبية: انتى عامله كده ليه هو مد ايده عليكى
سكتت حور وفضلت تعيط فى حضنه
العميد: اهدا يا زين باشا وقولى الى انت عايزه وانا هعفزه
زين بعصبية: اضربه الأول
كامل بزعيق: تضرب مين انت متعرفش انا ابن مين
مسكه زين من هدومه وضربه بوكس: لا مش عارف عرفنى يلا هتكون ابن مين يلااااا
زين بعصبية: الولا ده يتفصل من الكلية نهائى ويتمنع من دخول اى جامعه فى القاهره
العميد: امرك يا زين باشا
اخد زين حور للعربية
كان زين ماسك حور من دراعها جامد
زين بعصبية: مكلمتنيش ليه
حور بوجع: اه يا زين ايدى اوعى
زين بيحاول يهدى نفسه: انتى ليه مكلمتنيش يا حور او قلتلهم انك مراتى مكنش حد عرف يكلمك
حور بدموع: انا مقولتش اصلا انى متجوزه مش عاوزه يحصلك مشاكل بسببى
زين: فداكى كل المشاكل المهم انتى
فضلت حور تعيط
زين: طيب قوليلى اى الى حصل
حور: لو قلتلك مش هتتخانق تانى صح
زين: على حسب
حور: خلاص مش قايله انت كنت هتموته
زين: طيب وعد انى مش هعمل حاجه
حور: بص هو امبارح كنت واقفة وجه.....
حكتلوا حور على الى حصل
زين بعصبية: يا ابن ال*** ، بطلى عياط كفاية انا ختلك حققك خلاص
حور: خلاص اهدى يا حبيبى
عدا الأسبوع فى سلام على ابطالنا وجه يو الخميس
فى الفندق فى الجناح المخصص لحور وسيليا بيجهزوا فيها
نورا: لولولولولولولى بسم الله ما شاء اى الحلاوه دى يا بنات
نورهان بفرحه: جمال ودلال والله
حور بحب: انتوا الى عنيكوا حلوه
سيليا بشك: يعنى هعجب ادهم!!
نورهان: طبعااااا
قاطعهم حد بيخبط على الباب
نورهان: محدش يدخل
عماد من ورا الباب: يلا يا نورى العرسان بره
نورا: العرايس جاهزين
كل واحد خد عروسته ونزله القاعه بتاعت الفرح وكانت احلى ليله فى عمرهم هما الأربعه
نزل كل واحد مع عروسته وطبعا الصحافه كانت فى كل مكان ودخلوا القاعه على اغنية طولى بالأبيض
*بعد الفرح
سيليا بدموع: هتوحشينى اوى يا ماما وانت يا بابا
ادهم بتريقة: هو انا هخطفك وكلها كام يوم نرجعلهم تانى
حور بتعيط
زين: مالك يا حورى
حور بدموع: ابيه ادهم محضنيش ولا مره مع ان انت حضنت سيليا كتير
زين بحنية: ياروحى ده الى مزعلك انا هحضنك ولا تزعلى نفسك
حضنها زين وعمل كأنه رايح يحضن ادهم وقاله فى ودانه: خلى عندك دم ورح احضن اختك علشان زعلانه منك
ادهم راح ناحيه حور وحضنها: هتوحشينى يا قطتى لحد ما شوفك
حور: وانت اوى يا ابيه
حور راحت علشان تسلم على سيليا
حور فى ودان سيليا: بطنى رجعت توجعني تانى مش قادره
سيليا: مش انا قلتلك نكشف
حور بوجع: مش وقته معاكى مسكن
سيليا: اه بس ضعيف آخره ساعه بالكتير
حور: مش مهم اى حاجه
سيليا: ماما هاتى شنطتى كده
زين: اى يا حور انتى تعبانه
حور: لا لا يا حبيبى ده صداع بس
كل واحد روح على بيته
زين وحور فى شقة زين
ادهم وسيليا فى شقه ادهم
نورهان واحمد طلعوا على المطار
نورا وعماد هما كمان طلعوا على المطار
*عند زين
اول ما زين فتح باب الشقة ودخلوا وقفت حور مكانها وفضلت تبص للشقة بحزن وبدأت الدموع تنزل فى عنيها....
يتبع الفصل التالي: اضغط هنا
الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة: " رواية حور الزين" اضغط على أسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق