رواية صغيرة العاصي الفصل الثامن عشر 18 بقلم ندى احمد
رواية صغيرة العاصي الفصل الثامن عشر 18 بقلم ندى احمد
فيروز صحيت الصبح لاقيت نفسها فى أوضة عاصى نايمة
فيروز : يالههههههوى ايه جابنى هنا
عاصى صحى : صباح الورد و الفل يا روز
فيروز : صباح الخير انا ايه جابنى هنا
عاصى حب يضحك عليها شوية : ده انتى بليل دخلتى اوضتى بليل ده انتى ولا السكر*انة فضلتى تقوليلى بحبك يا عاصى بوسني يا عاصى كنتى داخلة تتحر*شى بيا يا روز
فيروز الدموع اتجمعت فى عنيها : اكيد لاء انا عمرى ما اعمل كده
عاصى : اصل انتى بليل حرارتك عليت و كنتى بتهلوسى و بعدين عادى يا حبيبتى ديه مشاعر مش بايدك
فيروز اتكسفت و فضلت تعيط
عاصى راح مسك وشها و مسح دموعها
عاصى : بهزر يا فيروز مالك بس اهدى
فيروز : رخم بجد
عاصى : بقى انا رخم تعالى هنا بقى
وراح شد فيروز فى حضنه
فيروز بصت فى عيون عاصى اول مرة تسرح فى ملامحه
عاصى محسش غير هو بيسحبها فى قب*لة طويلة يبعث فيها حبه
عاصى بعد علشان حس انها ممكن تخاف منه
عاصى : بقولك ايه انتى من انهاردة هتنامى جنبى بصراحة انا اللى شيلتك امبارح و نايمتك فى حضنى
فيروز : لاء بلاش خلينى فى اوضتى احسن و بعدين ثانية انت بتدخل اوضتى وانا نايمة تشيلني
عاصى : بتبقى شكلك زى الملاك و انتى نايمة
فيروز عض*ت على شفايفها السفليه من الخجل
عاصى زفر بزهق : متعمليش الحركة ديه تانى قدامى الفترة ديه
فيروز : ليه
عاصى : بلاش اقولك ليه
فيروز : لاء قول بجد
عاصى : علشان ببقى ساعتها نفسى ابو*سك تانى
فيروز جريت من على السرير
عاصى : هتقومى ليه
فيروز بتهرب : هقوم احضر فطار و ارتب البيت
عاصى : هقوم معاكى
فيروز : خليك مستريح مش هعرف اخد راحتى وانت واقف بصراحة و خرجت جرى
رواية صغيرة العاصى بقلم ندى احمد
نزلت فيروز و حضروا الفطار و شوية و الباب خبط
عاصى : اطلعى فوق
فيروز : ليه
عاصى : لاء افتح وانتى لابسة كده اطلعى يا بت
فيروز ضحكت برقة: حاضر
عاصى : اطلعى بسرعة
فيروز : خلاص طالعة
عاصى فتح و كانت هند و كريم و هاشم المفروض امبارح هاشم عزامهم على الغدا بس نسى يقول لعاصى
عاصى رحب بيهم و دخلهم و طلع لفيروز
فيروز كانت لابسة فستان بينك و طرحة منكوشة ورد
عاصى : البسى حاجة تانية
فيروز : ماله ده
عاصى : مطلعك حلوة زيادة غيرى احسنلك
فيروز : حاضر
عاصى خرج و شوية و فيروز نزلت و جيه كريم يسلم عليها فيروز بصت بكسوف
عاصى مسك ايده بدلها ضغط بقوة شوية على ايده : ازيك يا كريم معلش أصلها مش بتسلم على رجالة
هند باستهزاء: ليه يعنى كل ده
هاشم : خلاص يا جماعة مفيش مشكلة
هاشم كان جاب اكل للغدا و احد الخادمات علشان عارف ان مفيش حد عند عاصى
هاشم : ما تيجيوا يا جماعة نشرب القهوة بره فى الهوا
خرجوا
هند : روحوا انتو يا جماعة ممكن بس يا فيروز تعرفينى مكان التويلت
فيروز : حاضر
و الشباب خرجت
هند بصتلها بقرف : هو انتى يا فيروز عادى كده تقعدى مع عاصى فى بيت لوحدكوا اعتبرينى اختك الكبيرة بصراحة ديه حاجة تقلل منك جدا ولا انتى بنسبالك عادى و بعدين عاصى هيتجوز هتفضلى قعدلنا و بعدين ما عائلة عاصى كبيرة روحى اقعدى عند حد اشمعنا هو ايه ده انا بنت و افهم حركات البنات عيب تلفتى نظر واحد خاطب بصتلها بقرف و خرجت ليهم
فيروز خرجت لقيت هند و عاصى بيتمشوا و هاشم و كريم قاعدين بيتكلموا
هاشم : تعالى يا فيروز اقعدنى
كريم : ازيك يا فيروز
فيروز : الحمدلله يا كريم
هاشم : ايه ده اول مرة اشوفك بتنادي على حد باسمه يابختك يا كريم انا بيتقلى يا ابيه
كريم : لاء يا عم انت يتقالك ابيه لكن انا لاء انا و فيروز متفقين مع بعض
فيروز اتكسف : انا هقوم اشوف الغدا
هاشم : اقعدى ارتاحى متشغليش بالك
هاشم جاله تليفون شغل فقام يتكلم بعيد
كريم : فيروز انا عارف كل حاجة عنك انتى و عاصى
فيروز 😳😳😳
يتبع الفصل التالي اضغط هنا
الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية "رواية صغيرة العاصي" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق