رواية صغيرة العاصي الفصل الرابع عشر 14 بقلم ندى احمد
رواية صغيرة العاصي الفصل الرابع عشر 14 بقلم ندى احمد
عاصى قام يشوف مين و كانت هند
فيروز انصدمت لما شافت انه مسجل الرقم و انها بترن عليه فى ولت زى ده
فيروز بصت لعاصى
و انصدمت انه رد
عاصى : الو .... ازيك
فيروز بصاله بصدمة و الدموع متحجرة فى عينها
عاصى بعد الموبيل و بصوت واطى
عاصى : فيروز اطلعى يلا نامى
فيروز : بس انا كنت عايزة اقولك حاجة
عاصى : مش فاضى دلوقتى يلا بعدين بقى
فيروز قامت و قفلت الباب وراها و طلعت اوضتها منهارة
تانى يوم الصبح بتتقلب لقيت عاصى نايم جنبها
فيروز اتخضت و قامت فجأة بتصرخ
عاصى قام بفزع
عاصى : فى ايه
فيروز بتلم الملاية عليها : انت ايه دخلك اوضتى
عاصى : و فيها ايه طب ما انتى دخلتى اوضتى امبارح كنتى عايزة تقولى حاجة امبارح
فيروز : خلاص مفيش
عاصى : لاء فيه مالك
فيروز : لاء ما انت كنت مشغول بليل
عاصى ببرود علشان يغصها : ايوة فعلا و بقيت فاضى دلوقتى تقدرى تقولى
فيروز : الحاجة بتفقد معنها لو متقالتش وقتها مش هيبقى ليها لازمة
عاصى قرب منها : ليه كنتى هتقولى ايه
فيروز: ابعد انت دلوقتى خاطب
عاصى : ما انتى مراتى أقرب براحتى
فيروز: لاء مش براحتك و انت اصلا شايفنى مراتك طب و هند
عاصى لاستفزازها : هند ديه حاجة تانية غيرك
فيروز : طلقنى انا عايزة أمشى من هنا
عاصى : انسى الكلمة ديه .... انا عايز اعرف كنتى جاية اوضتى بليل ليه
فيروز : عايز تعرف ليه ما انا مش مهمة
عاصى : متغيريش الكلام
فيروز : مبقاش له لازمة كلامى اللى كنت عايزة اقوله بليل كفاية هند تسمعها و فيروز لاء.... بعد اذنك انا عايزة اغير و اخرج اتفضل
عاصى : رايحة فين على الصبح كده انتى فى اجازة
فيروز : مش مهم تعرف بعد اذنك
عاصى : يعنى ايه مش مهم اعرف .... هتروحى فين ....اقولك مفيش نزول اصلا
فيروز : انا عايزة انزل
عاصى بغضب : فيرووووووز متعنديش و اترزعى مش عايز كلام كتير ..... انتى متغيرة ليه بقيتى بتخبى فى ايه عايزة تروحى فين
فيروز : انا كنت عايزة اروح لبابا و ماما بقالى كتير مروحتش
عاصى : حاضر
فيروز : بجد
عاصى : ايوة بس مش انهاردة
فيروز : ليه
عاصى : نازل انهاردة مع هند اتفقت معايا امبارح
فيروز : بجد والله
عاصى : ايوة فى حاجة
فيروز : لاء ابدا بس زى ما قولتلك انا هروح مش هستنى
عاصى : عايزة تسفرى لوحدك
فيروز : ايوة فى حاجة
عاصى : نعمممممم ده انا مش بخليكى تنزلى فى حتة لوحدك تقوليلى عايزة تسفرى لوحدك
فيروز : مش انت هتروح لخطبتك سبنى فى حالى بقى
عاصى : بت انتى انا صبرى نفذ عليكى مش هفضل احيلك طول النهار انا نازل و هقولهم بره متخرجيش تمام و اتعشى انا هتاخر انهاردة و قام عاصى من على السرير بغضب
فيروز مستغربة ان عاصى فجأة نسيها و اهتمامها بيها قل .... اتغير مبقاش زى الاول
على بليل
هاشم بيخبط
فيروز فتحت الباب
هاشم اتخض لما شاف فيروز معيطة
هاشم : مالك يا فيروز انتى كويسة
فيروز: لاء يا ابيه انا مش عارفة اعمل ايه
هاشم: مالك بس
فيروز : اوعدى متقولش لحد ده سر مش لايقة حد غيرك اقوله
هاشم: اوعدك مش هقول لحد مالك بقى
فيروز حكتله كل حاجة و انها بتحب عاصى بس خايفة و على هند
هاشم : قومى البسى
فيروز : هنروح فين
هاشم : انتى عارفة فين عاصى دلوقتى
فيروز : لاء فين
هاشم : بيقرأ فاتحة هند .... انا و انتى هنروح
فيروز : بلاش يا ابيه
هاشم : عاصى لازم يفهم انك قوية لو فضلتى تعيطى عمره ما هيهتم يا فيروز انا اخوكى و هفضل فى ضهرك و انا معاكى يلا قومى البسى
فيروز : حاضر
هاشم: ممكن سؤال
فيروز: اتفضل
هاشم: انتى ليه طالما بتحبى عاصى مقولتلوش على فكرة هو بيعمل كده علشان هو فكرك فعلا مش بتحبيه
فيروز : لاء يا ابيه هو بيحب هند و بيعمل كده بإرادته بقى بيعملنى وحش اوى
هاشم : طب يلا البسى
فيروز قامت لبست و راحت مع هاشم
فى قصر كريم الالفى
عاصى قاعد بيضحك و بيبص على هند اللى باين عليها الفرحة
هاشم دخل
عاصى : اخيرا جيت كنت فكرك مش جاى
هاشم : ازاى ماجيش هى بس اللى اخرتنى
عاصى : هى مين و بص لاقى فيروز دخلت ورا هاشم
عاصى بغضب يحاول اخفائه: هااااااشم
و فجأة لقى كريم رايح ناحية فيروز
يتبع الفصل التالي اضغط هنا
الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية "رواية صغيرة العاصي" اضغط على اسم الرواية
الروايه مش بتظهرلي كامله لييييه حدا يعرررف بليييز
ردحذفتم
ردحذفتممممم
ردحذفتمم
ردحذف