رواية معاناة الحب الفصل الرابع 4 بقلم مرينا عبود
رواية معاناة الحب الفصل الرابع
عمر بغضب:معتزززززز
عمر قرب ومسك تاج وخباها وره ضهره وتاج كانت خايفه
عمر بغضب:انت ازاى تمسك مراتى كده
معتز بخبث:اهدا بس يابن عمى انا كنت ببارك للاموره وراح غمزلها
عمر مسكه من قميصه وملامحه كلها غضب:اياك اشوف قريب منها فاهم وراح زقه بعيد واخد تاج وراح الاوضه
معتز بخبث:هههه صدقنى هندمك يا عمررر الايام جاى كتيرر ما بينا يابن عمى
فى الاوضه
عمر كان ماسك تاج من دراعها وشاددها وراه دخلها الاوضه وقعدها على السرير وقعد على ركبها جنبها
عمر :هو عملك حاجه
تاج بخوف لا
عمر. طيب كان ماسكك كده ليه
تاج بخوف علشان اتقدملى قبل كده ورفضتها وكان متعصب علشان قبلت بيك
عمر قام من مكانه:اااه علشان كده عيونه بتشعل نار من امبارح
تاج ضحكت على طريقته
- ااه
عمر بصلها وسرح فى. ضحكتها اللى بتاخد قلبه كل ما بيشوفها فاق على صوته وهى بتكلمه
تاج انت اتجوزتنى ليه وانت بتكرهنى
عمر للحظه افتكر كل حاجه ورجع اتكلم بعصبيه :مش هقولك اتجوزتك ليه قومى أجهزى علشان ننزل وسابها ومشى
تاج :ده مجنون ده ولا ايه اوقات بيبقه طيب واوقات شرير بس انا ليه بحس بالامان لما بيكون جنبى وقلبى بيدق بسرعه يووه تاج كفايه تفكير ويلاه علشان تجهزى بدل ميرجع يتعصب مره تانى
تاج قامت جهزت شنطها وعمر كان واقف وره الباب وبيبتسم وسامعها وهى بتتكلم مع نفسها للحظه فرح انها بتحس بالامان وهى جنبه وقلبها بيدق بوجوده بس اتوجع لما افتكر انه ابوها كان السبب فى موت ابوه وحرمانه منه وانه اتجوزها بس علشان ينتقم منها وبس
عمر فى نفسه:كفايه تفكير يا عمر انت لازم تدوس على قلبك إللى حبها هى متستاهلش حبك هى بتستاهل تتوجع ويتحرق قلب ابوها عليها مينفعش تضعف يا عمر مينفعش ديه بنت عبد الحميد يعنى الخيانه بتجرى بدمها زى ابوها
بعد وقت عمر اخد تاج وبسمه امه وودعوا عائله محمود الهوارى وطلعوا بالعربيه من الصعيد علشان يوصلوا القاهره بسمه والدة عمر اصرت تركب فى عربيه الحرس علشان تخلى تاج تركب مع عمر
عمر وتاج كانوا راكبين عربيه ومعاه السواق وواحد من رجالته تاج متكلمتش طول الطريق وهى باصه من شباك العربيه وعمر كان ماسك التليفون وبيكلم صاحبه سليم فجاه لقه تاح نايمه على دراعه وخصلات شعرها نازله على عيونها
عمر قفل التليفون وحطه دراعه وحاوطه وخباها فى حضنه وحط ايدها التانيه على شعرها
♡♡♡♡♡بقلم /مارينا عبود
بعد وقت وصلوا الفيلا
عمر :تاج انتى يابت فوقى
تاج قامت مفزوعه من صوته لقت نفسها نايمه وماسكه فى دراعه
تاج باحراج:انا اسفه
عمر:انزلى يلاه
تاج نزلت وكانت الفيلا من بره شكلها جميل
بسمه جت ومسكتها:يلاه يا بنتى اتفضلى ادخلى بيتك
عمر بصلها بضيق وسابهم ومشى ودخل الفيلا
بسمه:معلش يا بنتى صدقينى عمر مكانش كده هو بس موت ابوها ماثر عليه
تاج؛صدقينى انا مليش ذنب فى إللى حصل ولا بابا هو إللى قتل عمو ادهم
بسمه بحزن:عارفه يا بنتى انك ملكيش ذنب صدقينى عمر طيب اووى حاولى تقربى منه وهو اكيد هيحبك
تاج بحب:حاضر يا ماما ممكن اقولك ماما
بسمه بفرحه :اكيد طبعنا وبعدها اخدتها ودخلوا الفيلا كانت جميله اووى من جوها
نبيله الخدامه :نورتى بيتك يا مدام بسمه
بسمه :بنورك يا نبيله هو عمر فين
نبيله:حضرته دخل المكتب
بسمه:طيب خدى الهانم الصغيره وطلعيها اوضه استاذ عمر
نبيله :اتفضلى يا هانم
نبيله اخدت تاج ودخلتها اوضت عمر
تاج:هى ديه أوضته
نبيله:ايوه يا هانم اى أوامر
تاج:لا شكرا ممكن تتفضلى
تاج دخلت الاوضه وكانت اوضه جميله لونها ابيض وفيها سرير كبير وبلكونه تاج فتحت الشنط وبدأت تحط لبسها ولبس عمر فى الدولاب خلصت وطلعت تتفرج على باقى الفيلا كان فى اوضه جنب اوضت عمر تاج كانت هتفتحها وفجاه سمعت صوت عمر وراها
عمر بزعيق:تاااج
يتبع الفصل التالي اضغط هنا
تعليقات
إرسال تعليق