رواية حورية أخذت بيدى إلى الله الفصل الأول بقلم المنتقبة الصغيرة
رواية حورية أخذت بيدى إلى الله الفصل الأول
نونا يا حبيبتي ريحى نفسك جواز مش متجوز
-ياسليم يبنى حرام عليك هو انا مش من حقى افرح بيك زى اى ام ف الدنيا وبعدين هو انت هتتجوز اى حد دى بنت عمك
-ياماما يا حبيبي بنت عمى على عينى وراسي بس معلش يعنى مش سليم الأسيوطى اللى يتجوز فلاحة من الأرياف
"ثوانى بقا نعرف مين سليم دا شاب وسيم بس مغرور
عنده 25 سنة وماسك الشركه بتاعت والده وبتاع بنات
وعايش حياته بالطول والعرض زى ما بيقولوا"
-مالهم بس أهل الريف ياحبيبى دول احسن ناس
-اه ومين يشهد للعروسه
-يبنى بلاش مناهده واسمع الكلام والله ما هتلاقى زيها دى ادب وجمال
-يا ماما جواز مش هتجوز ها
وهنا بيتدخل عبدالله والد سليم
-ومالهم الفلاحين يا سليم ومش عاجبينك اهل الريف ف ايه ولا نسيت ان اصلك منهم هو عشان اتولدت واتربيت هنا خلاص هتقللل من قيمة الناس وتشوف نفسك
-يابابا انا مقولتش كدا بس هى دى الحقيقة هما جهلة وراجعيين والتخلف هناك ملهوش حدود ولا تعليم ولا تحضر ولا حاجه خالص البنت عندها ميكملش 15 سنة وتلقيها شايلة بدل الطفل اتنين واللى زيها لسه بيجليها فساتين وبتلعب وكمان تلاقيهم بيلبسوهم شوال كدا وولا دخول ولا طلوع وحابسينهم كأنهم عبيد ليه دا كله يعنى مش هو دا الريف اللى عايزنى اتجوز منه
-لا يا بمشمهندس مش هو واللى متخلف ف تفكيره انت مش هما عشان الاحترام مش رجعيه ومش معنى انهم بيحافظو على بناتهم ومش بيسيبوهم ف الشوارع والكباريهات اللى بتسهر فيها مع عاهرات لحد الفجر يبقوا جهلة،،، واللبس المحترم والمحتشم دين واخلاق يا سليم بيه مش تخلف والبنطلون مش هو التحضر
-نرمين بتتكلم: ياسليم يبنى صوابعك مش زى بعضها وبرضوا الناس مش زى بعضها انت معاك حق فيه فعلا بنات بتتجوز ف سن صغير بس دى كانت عادات وبدأت تتغير بس مش معنى انك شايف حاجة وحشه هناك يبقى الكل وحش او يبقوا متخلفين زى ما بتقول
-نهاية الكلام انت هتتجوز بنت عمك وهننزل بكرا عشان كتب الكتاب ومش عايز كتر كلام يا سليم
-يابابا اسمعنى بس
سابهم عبدالله ومشى
-ماما اعملى حسابك جواز مش متجوز
-يبنى ربنا يهديك ابوك مش هيسكت مش عايزين مشاكل انت مش هتخسر حاجه عشانى انا يبنى سافر بس معانا بكرا
-يانونا انتى مش فاهمانى ليه بس انا والله خايف ع البنات انتى متعرفيش دا ممكن يحصل أزمة قومية لو سليم الأسيوطى اتجوز
-ليه يا لمض إن شاء الله هتتسبب ف مجاعة
-لا يانونا بس ف قلوب بنات كتير هتتكسر وبصراحة بقا انا اصلا بحب ها
-عشان خاطري ياسليم سافر بس معانا بكرا
-يووه عشانك بس يا نونا هاجى وامرى إلى الله
_____________________________________________
ف مكان تانى وبالتحديد ف مكان ريفى بس مش ف الصعيد نفسها يعنى بنوتة بتقرأ قرآن بصوت ملاكى وبتدخل عليها امها
-نغم يا حبيبتي بتعملى ايه
-بتوقف نغم قراءه وبترد تعالى يا أمى اتفضلى
-عايزه اتكلم معاكى يا حبيبتي ف موضوع
-أكيد يا ست الحبايب اتفضلي
-يا نغم يبنتى احنا من يوم الحادثه اللى حصلت وخسرنا أبوكى واخوكى الله يرحمهم وانا مليش غيرك ف الدنيا وعايزه اطمن عليكى...وبدأت تبكى
-مالك بس يا ماما فيكى ايه يا حبيبتي اللى حصل دا كان نصيب واحنا ملناش اننا نعترض قدر الله وماشاء فعل
-ونعم بالله يبنتى بس انتى لازم تتجوزى يا نغم ولازم اطمن عليكى قبل اموت
-بعيد الشر عنك يا ست الكل وبعدين جواز ايه بس قولى بقا انك عايزه تخلصى منى صح ها قولى اعترفى
-بابتسامه بتتكلم ناديه وبتقول: عمك عبد الله كلمنى يانغم وطالب ايدك لابنه سليم
-نغم باستغراب عمى؟! ودا فين دا ياماما عمرك ما قولتيلى إن ليا عم
-ليكى يا حبيبتي بس هو سافر من زمان واتجوز واستقر ف القاهره ومن وقتها مجاش تانى
المهم يا نغم هما جايين بكرا يبنتى ودا ابن عمك يعنى هيخاف عليكى وهيصونك ولو مت هبقى مطمنه عليكى وكمان متعلم دا مهندس يعنى انسان محترم
-حاضر ياماما اللى ربنا عايزه يكون
ورجعت تانى للقراءه بس ثوانى ولقت نفسها بدأت تسرح وتقول يا ترى الأيام مخبيه ايه يا نغم
"نغم بنت بسيطه ومتدينه إلى حد كبير ومنتقبه عندها عشرين سنه
________________________________________
الصبح بدرى نرمين بتصحى سليم
-ياحبيبى قوم بقا هتتأخر على عروستك
-سليم بنوم بيقولها بتكلمى مين ياماما
-يا حبيبى بكلمك انت هكلم مين بس
-سليم بدأ يفتح عينيه : هو انتى لابسه ورايحه فين يا نونا
-يادى النيله عليا ياسليم حرام عليك اللى بتعملوا فيا يبنى قوم هنتأخر ع الناس
-يوووه حاضر يا ماما حاضر
-وبالفعل وصولوا للقرية ودخلوا البيت ونادية أم نغم رحبت بيهم وطلعوا الأوض عشان يرتاحوا
على العشا بيتكلموا
- نرمين : امال عروستنا فين يا ناديه مش هتسلم علينا
-معلش يا أم سليم هى ف المسجد اصل عندها دروس هناك وكمان هى بتحفظ الاطفال قرآن
-عبد الله: ماشاء الله ربنا يبارك لك فيها يارب
بتدخل نغم وتقول السلام عليكم ورحمه الله وبركاته
-بيردوا السلام وبتسلم على عمها اللى اول مره تشوفه ومرات عمها وبترفع النقاب عادى لان سليم اصلا مكنش موجود هو نايم من وقت ما رجعوا
-نرمين : ماشاء الله عليكى يا نغم ربنا يحفظك يبنتى
-نغم : تسلمى يا مرات عمى ربنا يبارك ف عمرك
نازل سليم من على السلم وبتلمحه نغم وبتلتفت قبل ما يشوفها وبتنزل النقاب
-سليم: يا نونا انتى فين
-تعالى يا آدم احنا هنا
-بتستأذن نغم وبتطلع اوضتها
-عبدالله: شوفى يا مرات اخويا احنا طالبين ايد نغم لسليم هو ابن عمها وهيصونها ويحافظ عليها واحنا مش هنلاقى احسن منها لينا
-ناديه : اكيد يا ابو سليم ربنا يتتم بخير بس فيه حاجه عايزاكم تعرفوها......
********************************************
عدى حوالى اسبوعين ونغم وسليم ما شافوش بعض ولا مره ولا حتى صدفه هى بتقضى يومها عادى اغلبه ف المسجد وف مساعده والدتها وهو ينام طول النهار ويفتح نت طول الليل
-بعد ماعدى الأسبوعين كانت كل حاجه جاهزة لكتب الكتاب وبالفعل كتبوا الكتاب وقرروا بقا انهم ينزلوا القاهره
-نرمين ؛ مبروك ياحبيبى والله نغم ست البنات يا سليم
-سليم: نغم دى مين يا ماما
-نرمين بفزع: يادى الفضايح يبنى حرام عليك نغم دى مراتك ياسليم امال انت كنت بتكتب كتابك على مين
-اه هى اسمها نغم طيب ماشى والله كويس إن الفلاحين بيسموا نغم ودى انهى واحده عشان مش عارف
-اه ما انت مش شفتها خالص بص هى منتقبة فاكر يوم ما جينا وانت نزلت وهى استاذنت ومشيت اهى هى دى نغم
-اه وهى لبسه نقاب ليه بقا لازم وحشها انا عارف ياماما من الاول انى هدبس
-ابدا والله يبنى دى زى القمر
-سليم بتريقة اه منا عارف دى تلاقيها أمر بالستر،،،،، بس والله احسن برضو عشان مش عايز اشوف شكلها ويلا نرجع بقا عشان اتخنقت وسابها ومشى
-بعد ما نغم ودعت والدتها نزلت وركبوا العربيه واتحركوا ونرمين وعبدالله راحوا الفيلا ونغم وسليم راحوا شقتهم
-سليم مش مهتم لوجود نغم وبعد ما دخلوا البيت هى دخلت اوضه النوم وغيرت هدومها وصلت وهو ف اوضه تانيه غير هدومه وبعدها فونه رن بيرد سليم
-الو
-مبروك ياسليم بيه مش كنت تقول كنا هنفرح معاك
بس اعمل حسابك مش هايدى الدسوقى اللى يتلعب بيها يابشمهندس....سلام
-سليم يا هايدى استنى اسمعينى.....بس كانت قفلت
-سليم لنفسه منا اللى جبته لنفسي ادينى هخسر حبيبتي عشان حته البتاعه اللى جوه دى
-دخل سليم بغضب اوضه نغم ومن غير مايبص ناحيتها بيقولها بصى يا اسمك ايه،،، انتى اه بنت عمى وعلى راسى بس انا اتجوزتك عشان خاطر اهلى ودا اللى ليكى عندى لكن حياتي ملكيش دخل بيها ولا ليكى دعوه بيا.....
-بتلتفت نغم وبتقول لعلمك انا كمان وافقت عشان خاطر امى ومتقلقش انا مش هدخل ف حياتك...هى بتتكلم وسليم متنح وبيبصلها
-نغم كانت لبسه بجامة زهرى بنص كم وهى ملامحها جميله جدا ومش بتحط اى ميك اب وعيونها خضر
-سليم بيفوق من ذهوله وبيقول يخربيت جمال أمك هو انتى كدا ازاى دا انتى حورية
يتبع الفصل الثاني اضغط هنا
- الفهرس يحتوي على جميع فصول الرواية كاملة :" رواية حورية أخذت بيدى إلى الله" اضغط على اسم الرواية
تعليقات
إرسال تعليق