رواية وردة الحياة. البارت السابع بقلم ندى محمد، ومريم عماد حنفي .عبر مدونة كوكب الروايات
رواية وردة الحياة. الفصل السابع
طارق:اسئلى اى سوال وانا هجاوبك
ورد:انت بجد فرحان انك لقتنى اصلا انا مستغربه وانت متجوز وأكيد مخلف واكيد عيالك عوضوك عن غيابى.
طارق:تؤ تؤ الاولا انا مش معايا اطفال ثانيااكيد هفرح اني الاقي بنتي حتة من كبدي .
ورد: ازاى مش معاك اطفال ؟!
طارق: يعنى سلوى مراتى قبل ما اخدها كانت مطلقه ومبتخلفش وانا كنت عارف كدا فكنا متفقين انا وهى اننا هنربيكى انتى لغايت ما امك الله يسامحها اخدتك منى وحرمتنى منك وعلفكره امك مستحيل تكون خلفت تانى .
ورد: ازى وانت متاكد لى كدا؟
طارق :عشان لما امك خلفتك تعبت وحصلها نزيف وعلشان النزيف يقف شالولها الرحم .
رد مكنتش مستوعبه الكلام بس حاسه بالذنب انها ظلمت أبوها
ورد نزلت راسها وبحزن:أنا اسفه
طارق: على أى يابنتى.
ورد:انى ظلمتك كل الفتره دى وانت ملكش ذنب.
طارق:انا إللى اسف يا بنتى انى مدورتش عليكى ولفت الدنيا عليكى.
ورد عنيها بترغرغ بالدموع وتحضنه :بجد انت طلعت اطيب أب شوفته .
طارق:ينفع بقا اعرفك على سلوى مراتى دى هتحبك اووى واللّه انا لما قولتلها مكنتش مصدقه نفسها وكانت عايزه تجى معايا علشان تشوفك علفكره هى طيبه اووى وانتى هتحبيها.
ورد:خليها لبكرا اجى اخليك تدينى درس انجلش وبلمره اتعرف عليها.
طارق:بجد موافقه انك تجى.
ورد: اه وفيها اى انت بابا ولازم أجى اقعد معاك شويه وتذاكرلى.
طارق بترغرغ بالدموع ويقول: على قد ما انا زعلان انك كنتى بعيد عنى كل السنين إللى فاتت على قد ما انا فخور ب احمد ومحمد وانس وعبدالرحمن انهم عرفو يربوكى ربوكى على الحنيه والطيبه والجدعنه بجد انا فخور بتربيتك .
ورد تحضنه وتقوله :وانا فخوره انك بابا ربنا ميحرمنيش منك .
واليوم يعدى وطارق يمشى وهو فى قمة السعاده وأكد على ورد انها تروحلو وتقضى اليوم معاه وبالفعل جيه تانى يوم إللى طارق كان منتظرو هو وسلوى بفارغ الصبر..
الظهر بيأذن والجرس بيت طارق يرن..
طارق : دى أكيد ورد.
سلوي: بجد طب افتح بسرعه.
طارق فتح الباب :ادخلى يا حبييتي ادخلى.
ورد دخلت عنيها جت على سلوي ست فى قمة الجمال الروحى ورد اول ما شافتهاه ارتاحتلها جدا
سلوي: ازيك يا بنتى عامله أي
ورد: الحمدلله يا طنط.
سلوي: تعالى يا حبيبتى اقعدى متتكسفيش دا بيتك على فكرة.
طارق:انتى عامله أى يا حبيبتى .
ورد:الحمد لله يا بابا
طارق:بابا؟؟تصدقى أن انا بحلم باليوم إللى انتى تقوليلي فيه يا بابا دعيت كتييير لربنا ودلوقت ربنا استجبلى.
سلوي:سيبكو من الحكاوى دلوقتى وتعالى دوقى اكل امك .
ورد:امى .
مروه:اسفه الفرحه خدتنى شويه يلا بقا علشان الاكل لحسن يبرد .
طارق:يلا قومى يا بنتى اصل انتى لو مقمتيش دلوقتى هتفضل تزن تزن ومتزهقش.
مسلوي:بقا كدا يا طارق ماشى حسابى معاك بعدين
يقعدو على السفره وسلوي قاعده توكل ورد وفرحانه أوووى بوجود ورد
ورد:بابا كان عندو حق لما قالى أن لما هشوفك هحبك اووى
سلوي: بجد انتى حبتينى واللّه أنا إللى حبيتك أووى وبتحضن ورد .
ورد : بجد انتى طيبه أووى وبابا ليه الحق انه يحبك.
ورد فضلت للساعه ٨ بليل ومشت وسلوي مكنتش عايزاها تمشى سابتها بالعافيه الساعه ١ابليل عبدالرحمن دخل على ورد
عبدالرحمن:ازيك
ورد: بخير وانت عملت اى انهارده فى الكليه
عبدالرحمن:بخير الحمد لله
ورد:مالك؟
عبدالرحمن:مفيش
ورد:لا فيه حاجه انت زعلان .
عبدالرحمن:لا بس خايف
ورد:لى بس من اى .
عبد الرحمن :خايف لحسن تمشى وتسيبينا انت عارفه انا انهارده اول مره أخد بالى أن انتى إللى عامله للبيت نفس عارفه انى لما بتخانق معاكى أنى مش بحبك بالعكس انا أكتشفت انى من كتر ما نا بحبك انكش فيك أوعى تكونى زعلتى منى.
ورد: انا مستحيل ازعل منك وعلفكره انا مستحيل اسيبكو برضو أنا من غيركو ولا حاجه انتو سندى وضهرى انتو ليكم عليا جميل مستحيل انساه انتو إللى ربتونى انت عارف رغم أن انا كنت فرحانه انهارده وانا عند بابأ رغم أن كنت حاسه ان فى حاجه ناقصه أول مره اكل من غيركو كنت حاسه بحاجه غريبه انا من غيركو ولا حاجه عايزك تتاكد من كدا انتم الله محليين حياتي انتم الل ربتوني انتم والدي الاول.
عبدالرحمن:طمنتينى
ورد:المفروض تبقا عارف الكلام دا من غير ما انا إللى اقولو المفروض تبقا عارف تربيتك
عبدالرحمن: والله وعرفت أربى .
ورد:علفكره دا انت عامل معجزه لانها غريبه يعنى واحد مش متربى عرف يربى بنت اخته ياه ع العظمة الل عملتها
عبدالرحمن:نعم ياختى. وقام مسك فيها
ورد: بضحككك خلاص انا اسفه بس سيب شعرى والنبى انا أسفه أنا إللى مش متربيه.
عبدالرحمن:ايوه كدا متجيش غير بلعين الحمرة.
ورد:عندك حق انا انسانه مهزقه .
عبدالرحمن:نتكلم جد بقا شويه.
ورد:قول.
عبدالرحمن:اوعى فى يوم تزعلى منى ابدا .
ورد:والله انا عمرى ما ازعل منك ابدا انت حياتى انت إللى دايما بتضحكنى بحس بأمان معاك مالي حياتي.
عبدالرحمن:انتى عارفه انا مش عايز اسيبك ابدا مش عايز ابعد عنك عايز ابقا سند وضهرك دايما ومتزعليش منى لو اتصرفي تصرف وحش او جيت عليكي من غير قصد واوعي تزعلي لان محبش اشوف حزنك ولا عايز احس انك زعلانه وحزينة انتى اقوي من كدا حافظي ع نفسك عشاني واهتمي بنفسك عايزك تدخلي كلية كويسه عايزة اشوفك ناجحة في حياتك مش عايزه اشوفك بتقعي اتحدي الظروف عشان تعدي وتوصلي للي محتاجاه انتى تربيتي ي وردتي ربنا يحفظك ي وردتنا ويسعد ايامك الل جايه 
ويحضنها.
ورد تحس باحساس غريب وتخاف انه بيقولها كل دا بس تجاهلت كل الافكار دا وحضنته اكتر وباست ع راسه : ربنا يدومك ليا ومتحرمش منك ابدا
فات شهر وابو ورد بيتعلق بيها اكتر وورد اتعلقت بسلوي أووى وبيتجمعو كلهم على طول وفى يوم كانو متجمعين عند ورد فى البيت ٠
تن تن تن
انس:طيب جاى اهو.
: دا بيت احمد عبدالحكيم .
يا تري مين الل كان ع الباب ؟!
قراءة ممتعة .
مستنيا رائيكم..
تفاعل بقي وتوقعتكم .
يتبع الفصل الثامن اضغط هما
تعليقات
إرسال تعليق